نمودگرداني در زبان فارسي: رويكردي مشخصه بنيان

Aspect shifting in Persian: A feature-based approach

جستار حاضر به پديدار نمودگرداني در زبان فارسي مي‌پرازد. در اين راستا تعامل معناشناختي قيدهاي زماني (تكميلي، تداومي، بسامدي و تعيين‌گر)، نمودهاي دستوري (كامل و ناقص) و زمان دستوري با پنج طبقه‌ي نمودي افعال در سطح جمله مورد بررسي قرار مي‌گيرد. نتايج تحقيق روشن مي‌سازد كه پديدار نمودگرداني به دليل تعارض معناشناختي ميان مشخصه‌هاي عملگرهاي جمله (قيد، زمان و نمودهاي دستوري) و ويژگي‌هاي نمودي افعال پديدار مي‌شود. در واقع تحميل و نمودگرداني براي رفع اين تعارض متحقق مي‌گردد. در اين مقاله تمام موارد نمودگرداني ناشي از تركيب افعال و عملگرهاي جمله بررسي شده، و تركيب نحوي مشخصه‌هاي آنها به صورت صوري ترسيم مي‌گردد. در نهايت قواعد كلي مربوط به انواع تحميل در زبان فارسي پيشنهاد مي‌گردد. قواعد پيشنهادي توانايي پيش-بيني هر گونه نمودگرداني را در بافت‌هاي متفاوت نحوي دارند. در پايان نيز قاعده‌ي مربوط به دامنه‌ي عملگرهاي جمله در فرايند تعيين نمود نهايي جمله در زبان فارسي ارائه خواهد شد.

This paper aims at investigating aspect shifting in Persian language. To this aim, we investigate the semantic interaction of temporal adverbs (completive, durative, frequency, and locating ones), grammatical aspects (perfective and imperfective), and tense with aspectual meanings of verbs in the sentential level. The results show that aspect shifting occurs in favor of resolving the semantic conflict between semantic features of sentential operators and aspectual features of the verbs. In other words, coercion is actualized for removing this semantic anomaly. In this paper, all kinds of aspect shiftings triggered by the combination of verbs and sentential operators are explained, and their syntactic combinations are illustrated in a formal way. Finally, the general rules and procedures of coercion in Persian are presented. The proposed rules can predict any kind of coercion in different syntactic contexts. Finally, the scope of sentential operators in determining the sentential aspect in Persian language is presented.