تحليل انتقادي الگوهاي تغيير برنامه درسي

هدف اين مقاله تحليل انتقادي الگوهاي تغيير برنامه‌ هاي درسي بود. براي تحقق اين هدف، از روش پژوهش «كاوشگري فلسفي انتقادي» استفاده شد. جامعه آماري دربرگيرنده كليه منابع اعم از كتابها، مقالات، مطالعات و پژوهش‌ هاي مرتبط با موضوع بود كه حداكثر ممكن منابع به روش نمونه‌ گيري هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده هاي موردنياز از طريق سياهه يادداشت‌ برداري گردآوري و اطلاعات به روش كلامي، تصويري و استنتاج منطقي تحليل شد. براساس يافته‌ هاي پژوهش، الگوهاي تغيير برنامه‌ هاي درسي شامل الگوهاي پذيرش نگراني‌ محور، تغيير سيستمي، موانع و مقاومت در برابر تغيير، شرايط تغيير، عوامل مؤثر بر اجراي تغيير، سازماني سه سطحي تغيير، ويژگي‌‌ هاي تغيير، فرايند تغيير، و تغيير آموزشي سيستمي سه سطحي است. الگوهايي كه اكثر آنها بر رويكرد غايت‌ شناختي تغيير و رويكرد خطي بالا به پايين تغيير برنامه‌ هاي درسي مبتني بوده، غيرسيستمي و جزء‌ نگر هستند و توصيف و تبييني ناقص از واقعيت تغيير برنامه‌ هاي درسي ارائه مي‌ كنند.