بررسي و نقد كتاب Le Point sur l’approche communicative و ترجمۀ فارسي آن با عنوان رويكرد ارتباطي در آموزش زبان

Criticism of Le point sur l'approche communicative en didactique des langues and its translation in Persian

جستار پيش ‌رو به بررسي و نقد كتاب Le Point Sur L’approche Communicative اثر كلود ژرمن مي ‌پردازد و دربرگيرندۀ دو بخش اصلي است. در بخش اول، ابعاد محتوايي اثر Le point sur l’approche communicative نقد شده‌ است. ابتدا كتاب از حيث بهره ‌جويي از منابع تحليل و سپس، به ترتيب فصل‌ ها، به نقاط قوت و ضعف آن پرداخته شده است.‌ اين مقاله از يك سو نشان مي ‌‌دهد كه چگونه كلود ژرمن به ‌صورت مستدل و مختصر مسائل را توضيح داده،‌ براي درگير كردن ذهن خواننده با سؤالاتي طرح مسئله كرده و در مواردي، با استفاده از مثال ‌ها (كه مبتني بر واقعيت كلاس يا مطالعات ميداني هستند) فهم مطالب را تسهيل كرده است. از سوي ديگر، ثابت كرده بسياري از توضيحات اين كتاب ناكامل است و به‌ نظر مي ‌رسد پيش ‌فرض مؤلف اين بوده كه مخاطب با بسياري از مباحث آشنايي دارد. در بخش دوم مقاله جنبه ‌هاي مختلف ترجمۀ اثر به زبان فارسي بررسي شده است. بدين منظور، تحليل ‌ها بر اساس دسته ‌بندي حاصل از اشكالات در ترجمۀ واژه ‌هاي تخصصي و عمومي فرانسه استوار شده ‌اند. در قسمت اول، به افزايش در ترجمۀ مفاهيم، خلط مفاهيم، ناديده ‌گرفتن بافت واژه، يك ‌دست‌ ‌نبودن اصطلاحات در ترجمه، عدم استفاده از معادل‌ هاي رايج، و توضيحات ناكافي مترجم در پانوشت‌ها و در قسمت دوم به در نظر نگرفتن اصطلاحات يا بافت واژه ‌ها و فراموش‌ كردن ترجمۀ بعضي از كلمات پرداختيم.

The present article consists of two parts: In the first part, I have analyzed Le point sur l'approche communicative en didactique des langues based on its content: In a first approach, I have studied the extent to which the author has used the mentioned sources. I have then processed the weak and strong points following the order of the presentation on the chapters: I have shown on one hand, how Claude Germain has briefly provided his explanations and has problematized them. He has illustrated his statements by examples based on field studies. On the other hand, I have proven that his clarifications have often proven to be incomplete; the specialist has maybe been driven by the hypothesis that the readers of this book have in their disposal a profound knowledge in didactics. In the second part, I have based my criticism on the problems caused by the Persian translation of specialized terms as well as general French. The first category of problems concerns adding in translation, confusing terms, neglecting the context, proposing different equivalents for a same term, not using Persian equivalents in use and insufficient explanations of the translator in the footnotes. The second classification of the problems is related to the negligence of the context/expressions and forgetting certain words in translation.