نقدي بر كتاب مرجع شناسي و روش تحقيق

Review and Analysis the book of Bibliography & Research Method in B.A Persian Literature

مسأله محوري دانشجويان در بازخواني متون كلاسيك و كشف جريان‌ هاي فكري و ادبي دغدغه اي است كه در گرو سطوح آموزشي درس مرجع شناسي و روش تحقيق و تغيير نگرش سنتي به پژوهش در علوم ادبي و بازشناسي مسائل بنيادين آن است. از اين رو، بازنگري در نگارش كتاب هاي پژوهش بنيان با هدف رفع آسيب هاي موجود، ضرورتي انكارناپذير است؛ زيرا تقريبا اغلب منابع يا كتاب‌هاي موجود در زمينة ياد شده، يا تقليل گرايانه به برجسته سازي بخشي خاص و غفلت از ابعادي ديگر پرداخته اند، يا با نگرشي راهبردي نگاشته نشده‌ اند. از اين رو، اين جستار انتقادي ضمن آسيب‌ شناسي منابع موجود با تمركز بر كتاب «مرجع شناسي و روش تحقيق» نوشته منصور ثروت به ارائه پيشنهادهاي راهبردي پرداخته است. مطابق نتايج اين پژوهش، مشكلات كتاب منظور و كتاب ‌هاي موجود در چند ساحت قابل تأمل است: نخست، ساحت روش­شناختي و نظري كه شامل ترجيح مرجع شناسي و رويكرد تاريخ ادبياتي، تأخر روش شناسي و تفضل و تقدم مرجع شناسي، نبود نگرش ساختاري و همه جانبه به تحقيقات ادبي، دوم، ساحت غايت شناسي و كاركردي آن، در كنار نبود نگاه روزآمد به منابع، روش تحقيق و مسائل ادبي و سوم، ساحت صورت، زبان و محتوا كه با تسامحات و اغلاط بسيار زباني و محتوايي همراه است.

College students have substantial problem in re-reading of classical texts also in discovering of literary and intellectual schools, that is, bibliography, changing in student’s traditional thinking on research in literature and recognizing of basic problems. So, it is necessary to review, because our texts on it either highlight a restricted section or don’t have a strategy. So, our inquiry analyzing based on Mansūr Thirvat’s bibliography & research method some offers; Conclusions classify the problems in turn: first, theoretical methodology basically on bibliography and literary history, to be late on methodology and priority on bibliography, the lack of structure in literary researches; second, extremity and its function, the lack of update texts, research method and its challenge; third, form, language and meaning that have errors.