نقد ساختار صنعتي آسيب پذير در ايران و اولويت بندي صنايع بر اساس اقتصاد مقاومتي

در اين پژوهش با تبيين اقتصاد مقاومتي و استخراج مؤلفه هاي آن در راستاي تعيين الگوي توسعه زير بخش هاي صنعت، بر اساس دو مؤلفه اصلي حفظ روند رو به رشد و كاهش آسيب پذيري به تبيين سه راهبرد اصلي صنعت دانش بنيان، ارتقاء بهره وري و كارايي و رهايي از وابستگي پرداخته و در هر يك از اين راهبرد ها به تبيين شاخص هاي اولويت بندي و توسعه صنايع (پانزده شاخص كمي و كيفي) بر مبناي اقتصاد مقاومتي پرداخته شده است. سپس با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي و دريافت پرسشنامه از بيست و هفت نفر از نخبگان دانشگاه و صنعت به اولويت بندي شاخص ها با استفاده از نرم افزار جهت سياست گذاري هاي صنعتي در سطح كلان پرداخته شده است. در اين پژوهش اولين اولويت در جهت اجرايي نمودن اقتصاد مقاومتي در صنايع كشور، كاهش وابستگي صنايع به مواد اوليه خارجي هست، دومين اولويت تقويت صنايع استراتژيك مرتبط با نياز هاي اساسي مردم بوده و سومين اولويت نيز افزايش ميزان آموزش كاركنان هر رشته فعاليت صنعتي در راستاي تقويت صنعت دانش بنيان مي باشد. بر اساس نتايج اين پژوهش رشته فعاليت هاي توليد ابزارهاي اپتيكي و تجهيزات عكاسي و توليد تجهيزات پزشكي و جراحي و رشته فعاليت توليد تجهيزات كنترل عمليات صنعتي در رتبه هاي اول تا سوم قرار گرفتند