نقد و تحليل كتاب «Public Finance and Public Policy»

Jonathan Gruber`s “Public Finance and Public Policy”: A Critical Analysis

بحث درباره جايگاه مطلوب بخش عمومي (دولت) در اقتصاد از ديرباز مورد توجه مكاتب گوناگون فكري قرار داشته و به علت اهميت وافر وارد برنامه ‌هاي رسمي دانشگاه‌ ها در سراسر جهان شده است. هدف اين مقاله تحليل و نقد كتاب درسي ماليه عمومي و سياست عمومي تأليف جاناتان گروبر است كه از جديدترين كتاب‌ هاي درسي اين حوزه به شمار مي ‌رود و هم اكنون در تعداد قابل توجهي از دانشگاه‌ هاي مطرح جهان به عنوان كتاب درسي اصلي اقتصاد بخش عمومي تدريس مي‌ شود. از نقاط قوت اين كتاب مي ‌توان به رعايت استانداردهاي صوري تأليف كتاب ‌هاي درسي، به ‌روز بودن اثر، تاكيد قابل ملاحظه بر موضوعات كاربردي و مطالعات تجربي، نظم منطقي حاكم بر كتاب، بيان سليس مولف و گستره منابع مورد استفاده در تدوين كتاب اشاره كرد. با اين حال كتاب مذكور نقاط ضعف مهمي نيز دارد. از جمله اين نقاط بايد به تاكيد بيش از حد بر رويكرد اقتصاد رفاه پارتويي و بي ‌توجهي به رويكردهاي بديل مانند رويكرد رالز و آمارتيا سن، فقدان رويكرد تاريخي، عدم توجه به نظريات اقتصاددانان غير ليبرال مانند اقتصاددانان سوسياليست، عدم ذكر مباحث مرتبط با ماليه عمومي در كشورهاي در حال توسعه و كم توجهي به برخي مباحث علمي جديد مانند ماليه عمومي رفتاري يا نظريه بازي‌ ها نام برد.

The idea of the proper role of the public sector (the state) in the economy has been discussed from the ancient times and due to its importance has entered the educational programs of universities around the world. This paper introduces and critically analyses Jonathan Gruber's Book entitled Public Finance and Public Policy. The book is one of the most recent textbooks in the field and is used as the main textbook in the public sector economics courses in many universities. The main strengths of the book are: fulfilling the formal standards of textbooks, up to date contents, the author`s emphasis on the practical and experimental issues of the public finance, its logical order and its very user friendly writing. But the book has some important shortcomings such as: its emphasis on the Pareto approach and neglecting alternative approaches such as the Rawlsian approach or the Amarya sen's capability approach, lack of care to the historical approach and issues, neglecting non-liberal economists` theories (e.g. socialist theories), neglecting the specific issues of the public finance in developing countries and ignoring new scientific instruments and issues such as game theory and behavioral public finance.