نقدي بر كتاب «برنامه درسي و آموزش هنر در آموزش و پرورش»

Book Review of Art Curriculum and Instruction in Education

يكي از كاركردهاي اساسي نظام آموزشي كه اجراي آن در مدارس و مراكز آموزشي كشور به دليل تنگناها و سوء تفاهمات مختلف با مشكلات عديده‌ اي مواجه است، تربيت هنري دانش‌آموزان است. طي چند سال اخير برخي تلاش ‌هاي علمي و پژوهشي جهت معرفي و بازشناسي جايگاه تربيت هنري و ضرورت توجه جدي بدان در نظام آموزشي كشور انجام گرفته است. تأليف كتاب برنامه درسي و آموزش هنر در آموزش و پرورش از جمله اين تلاش‌هاي علمي است. در اين مقاله كتاب مذكور مورد بررسي و نقد قرار گرفته و امتيازها و كاستي‌ هاي شكلي و محتوايي آن مشخص گرديده است. در مجموع مي‌ توان گفت كه كتاب برنامه درسي و آموزش هنر در آموزش و پرورش از نظر ساختار و نوع سازماندهي مطالب، ملاحظات و ويژگي‌ هاي نگارشي، طرح مباحث بنيادين تربيت هنري، تبيين نقش و ضرورت آن به ويژه از منظر آثار و دستاوردهاي شناختي و ... داراي امتيازهاي لازم است. از سوي ديگر، كتاب مذكور از نظر ميزان تكرار و تشابه محتواي آن با برخي آثار ديگر مولفان، مبهم بودن قسمت‌هايي از مطالب، استفاده صرف از مقالات ترجمه‌ شده و عدم ‌توجه به واقعيات تربيت هنري در نظام آموزشي ايران و غيره داراي كمبودهايي است كه قطعاً رفع آنها مي ‌تواند در افزايش اثرگذاري كتاب بر روي مخاطبان نقش قابل توجهي داشته باشد.

One of the main functions of the educational system that its implementation in schools and educational centers of the country is confronted with various difficulties and misunderstandings is art education of students. Obviously, art education has positive and constructive effects for students and it should not have a subordinate or marginal role in curriculum and there is a basic need to pay close attention to it in the educational system of the country. However, over the past few years, some scientific and research efforts have been made to introduce and recognize the status of art education and the need to pay close attention to it in the educational system of the country. Writing a book titled Art Curriculum and Instruction in Education is one of these scientific endeavors. In this article, the book has been reviewed and criticized and the strengths and weaknesses of its content and form were determined. In sum this book in terms of the structure and type of organizing the contents, characteristics of writing, the design of the basic issues of art education, explaining its role and necessity, especially from in light of its cognitive and non-cognitive results, as well as determining the role and place of the main elements of curriculum in art education has necessary strengths. On the other hand, this book in terms of the number and extent of its repetition and the similarity of its content with some other works of the authors, the vagueness of parts of the content, the use of translated articles and the lack of attention to the realities of art education in the Iranian educational system has deficiencies. Definitely the elimination of these disadvantages will increase the effectiveness of this book.