بررسي باورهاي ارتباطي و دلزدگي زناشويي در زوجين بارور و نابارور

مقدمه: ناباروري با مشكلات متعدد جسمي، اقتصادي و روان‌شناختي همراه است و بر روابط زوجين، رضايت‌مندي يا دلزدگي زناشويي آنان اثر مي‌گذارد. نقش باورهاي ارتباطي نيز در مديريت اين عامل تنش‌زا و روابط زناشويي اهميت دارد. اين مطالعه به بررسي باورهاي ارتباطي و دلزدگي زناشويي در زوجين بارور و نابارور مي‌پردازد. روش‌ كار: جامعه‌ ي آماري اين پژوهش توصيفي-همبستگي شامل زوجين بارور و ناباروري بود كه به كلينيك زنان و مركز درمان ناباروري نوين مشهد در سال 1391 مراجعه نمودند. با روش نمونه‌گيري در دسترس، 130 زوج بارور و 130 زوج نابارور بر اساس معيارهاي طبي، وارد مطالعه شدند. نمونه‌ها پرسش‌نامه‌هاي جمعيت‌شناختي محقق‌ساخته، دلزدگي زناشويي پاينز و باورهاي ارتباطي اپستين و آيدلسون را تكميل نمودند. داده‌ها با SPSS نسخه‌ي 18 و روش‌هاي آمار توصيفي، رگرسيون گام به گام، تحليل واريانس يك‌طرفه، آزمون‌هاي تعقيبي شفه، تحليل واريانس چندمتغيره و تي مستقل تحليل شدند. يافته‌ ها: نمرات تمام ابعاد باورهاي ارتباطي در گروه بارور نسبت به نابارور بالاتر است و به غير از موارد باور به تخريب‌كنندگي و عدم تغييرپذيري همسر (به ترتيب 0/28=P، 0/21=P) ساير ابعاد در گروه‌هاي بارور و نابارور، تفاوت معني‌داري داشته‌اند. در بين ابعاد دلزدگي زناشويي، نمرات ازپاافتادگي رواني در افراد نابارور به طور معني‌داري بالاتر است (0/001=P). هر چند كه نمرات ازپاافتادگي جسمي در گروه نابارور بالاتر است اما اختلاف معني‌داري ندارد و ازپاافتادگي عاطفي در گروه بارور، بيشتر گزارش شده است. نتيجه‌ گيري: زوجين نابارور نسبت به زوجين بارور از نظر باورهاي ارتباطي قوي‌تر بوده ولي در ابعاد ازپاافتادگي رواني و جسمي، دلزدگي زناشويي بيشتري نسبت به گروه بارور تجربه مي‌كنند.