ارتباط طول زنجيره غذايي با تراكم ماهيان صيد شده در نواحي جنوب غربي درياي خزر

Relationship Between Length of Food Chain of the South-west Caspian Sea and the Abundance of Captured Fish

زندگي ميليون‌ها نفر در حاشيه جنوبي درياي خزر با فعاليت شيلاتي عجين گشته در حالي‌كه ذخاير آبزيان آن از روابط پيچيده اكولوژي برخوردار هستند. در اين مطالعه ميزان صيد ماهيان مناطق مختلف در ارتباط با طول زنجيره غذايي با استفاده از تكنيك ايزوتوپ‌هاي پايدار كربن و نيتروژن بررسي گرديد. ميانگين صيد ده ساله ماهيان استخواني در پره‌هاي استان گيلان در مناطق آستارا، هشتپر، انزلي، كياشهر، لنگرود و چابكسر بررسي شد. طول زنجيره غذايي با مقادير ايزوتوپ نيتروژن15 صدف (Cerastoderma glucaum) به‌عنوان اولين مصرف كننده، ماهي سوف (Sander lucioperca) و شگ ماهي براشنكويي Alosa braschnokowi به‌عنوان موجودات بالاي شبكه محاسبه شد. نتايج نشان داد كه مقدار 13Cدلتا و 15Nدلتا مبنا از مناطق مختلف تفاوت معني‌دار داشته است. مقدار13Cدلتا در آستارا كمترين (21/7-‰) و در چابكسر (20/1- ‰) بيشترين بود در حالي‌كه مقدار 15Nدلتا در آستارا بيشترين (5/7 ‰) و در مناطق كياشهر و چابكسر كمترين (4/2 ‰) بود. طول زنجيره غذايي در ناحيه كياشهر به‌شكل معني‌داري بيشتر از ساير مناطق بود. اگر چه ميزان صيد ماهيان با شاخص طول شبكه غذايي در مناطق مختلف هم‌خواني داشته نمي‌توان نقش رهاسازي بچه ماهيان را در فعاليت‌هاي بازسازي ذخاير كم اهميت دانست.

The fishery activities affect the lives of millions of people who live near the south of Caspian Sea, where the aquatic stocks have sophisticated ecological relationships. In this study, carbon and nitrogen stable isotope technique was applied as an ecological tool to interpret the fish catch values of different areas in relation to food chain. The average values of Captured bony fishes in six regions of Guilan province, including Astara, Hashtpar, Anzali, Kiashahr, Langroud and Chaboksar, were compared. For calculating food chain length using nitrogen stable isotope; Cerastoderma glucaum was considered as primary consumers for baseline values and two species Sander lucioperca and Alosa braschnokowi as top predators. The results showed that stable isotope ratios of δ13C and δ15N varied in different regions. The δ13C value was the lowest and the highest in Astara and Chaboksar (-21.7 ‰ and -20.1 ‰, respectively) while the δ15N value was the highest (5.7 ‰) in Astara and the lowest (4.2 ‰) in Chaboksar and Kiashahr. The highest calculated food chain length among the regions belonged to Kiashahr. Although a schematic correlation was observed between the aboundance of Captured fish and the length of food chain in different regions, the role of releasing millions of fish fries annually is also crucial in fish stock rehabilitation.