تأثير شبيه‌سازي محيطي بر ميزان بروز دليريوم در بيماران تحت جراحي باي پس عروق كرونر

THE EFFECTS OF ENVIRONMENTAL SIMULATION ON DELIRIUM INCIDENCE AFTER CORONARY ARTERY BYPASS GRAFT SURGERY

پیش‌زمینه و هدف: باوجود شایع بودن دلیریوم در بیماران پس از جراحی بای پس عروق كرونر، مطالعات معدودی در زمینه جلوگیری از دلیریوم پس از جراحی قلب انجام شده است. لذا، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر شبیه‌سازی محیطی بر بروز دلیریوم در بیماران تحت جراحی بای پس عروق كرونر انجام شد. مواد و روش‌ها: این كارآزمایی بالینی، در بخش ICU قلب، بیمارستان شهید بهشتی كاشان انجام شد. 100 نفر از بیماران كاندید بای پس عروق كرونر به‌صورت تصادفی به دو گروه 50 نفره (دارای شبیه‌سازی محیطی و گروه كنترل) تخصیص یافتند. پس از عمل، یك گروه در محیط معمولی و گروه دیگر در محیطی كه با محیط زندگی بیمار شبیه‌سازی شده بود، مراقبت شدند. سه ساعت پس از هوشیاری و نیز در روزهای بعد در نوبت صبح و عصر بیماران با پرسشنامه بررسی مختصر وضعیت روانی، ارزیابی شدند. از آزمون‌های من ویتنی یو، تی مستقل و كای دو و دقیق فیشر جهت تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: تعداد بیماران مبتلا به دلیریوم و در معرض دلیریوم، در روز اول بعد از عمل تا صبح روز چهارم در گروه مداخله كمتر از گروه كنترل بود. این یافته ازنظر بالینی اهمیت دارد. اگرچه تفاوت بین گروه‌ها در نوبت‌های مختلف معنی‌دار نبود. بحث و نتیجه‌گیری: شبیه‌سازی محیطی ازنظر بالینی موجب كاهش بروز و خطر دلیریوم در بیماران تحت جراحی بای پس عروق كرونر در طی شش نوبت متوالی در گروه مداخله شد. بااین‌حال، به دلیل عدم مشاهده تفاوت آماری معنادار، انجام مطالعات بیشتر در این زمینه پیشنهاد می‌شود.  

Background & Aim: Despite the prevalence of delirium after the coronary artery bypass graft surgery, inadequate studies were conducted on the prevention of delirium after this surgery. This study was undertaken to evaluate the effects of environmental simulation on delirium incidence after coronary artery bypass graft surgery. Materials & Methods: A clinical trial was done in the cardiac ICU of Shahid Beheshti Hospital, Kashan, Iran. A sample of 100 patients who were candidate for coronary artery bypass graft surgery were randomly allocated to a control and an intervention group. For patients in the intervention group, postoperative environmental simulation was used to simulate their household environments, while patients in the control group were cared in usual postoperative environment. The Mini-Mental State Examination test was used to assess delirium three hours after regaining postoperative consciousness and then, twice a day until the third postoperative day. Data analysis was performed via the independent-sample t, the Chi-square, the Fisher’s exact, and the Mann-Whitney U tests. Results: The number of patients with delirium or at risk for it in the intervention group was lower than the control group at different measurement time points. Although the between group differences were not statistically significant. Conclusion: The number of patients with or at risk of delirium was less in the intervention group. This finding is clinically important. However, as the results were not statistically significant, further investigations are needed in this area.