بررسي تأثير اجراي برنامه‌ي خود مراقبتي بر اساس الگوي اورم بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي

STUDY OF THE EFFECT OF SELF -CARE PROGRAM MODEL BASED ON OREM’S PATTERN ON THE QUALITY OF LIFE IN PATIENTS WITH HEART FAILURE

پيش‌زمينه و هدف: نارسايي قلبي يكي از شايع‌ترين اختلالات قلبي عروقي بوده و به‌عنوان يك اختلال مزمن، پيش‌رونده و ناتوان‌كننده باعث كاهش توان فيزيكي، اختلال در روابط فردي و اجتماعي، كاهش توانايي انجام وظايف شغلي، مشكلات اقتصادي و معيشتي و سرانجام افت كيفيت زندگي مبتلايان مي‌شود. براي حل اين مشكلات به مداخلات پرستاري ازجمله روش‌هاي آموزشي نوين نياز خواهد بود. اين مطالعه باهدف تعيين تاثير اجراي برنامه‌ي خودمراقبتي بر اساس الگوي اورم بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي انجام شد. مواد و روش‌ كار: در اين كارآزمايي باليني كه روي 60 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي در بيمارستان سيدالشهدا اروميه در سال 1395 انجام گرفت، نمونه‌ها پژوهش به‌صورت در دسترس انتخاب و سپس به‌صورت تصادفي در 2 گروه 30 تايي مداخله و كنترل تقسيم‌بندي شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسشنامه نيازهاي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي بر اساس مدل اورم و كيفيت زندگي در بيماري‌هاي قلبي (مك نيو) بود كه در دو مرحله‌ي قبل و 3 ماه بعد از اجراي برنامه خودمراقبتي سنجيده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي كاي دو، تي مستقل، من ويتني و آناليز واريانس صورت گرفت. يافته‌ها: ميانگين كلي نمرات كيفيت زندگي در گروه مداخله بعد از اجراي مدل از 5/35±92/83 به 7/89±101/13 و در گروه كنترل از 8/48±89/73 به 5/69±89/72 رسيد. در تمامي ابعاد كيفيت زندگي فيزيكي، عاطفي و اجتماعي بعد از مداخله، بين دو گروه مداخله و كنترل، اختلاف آماري معني‌داري مشاهده شد كه نشان‌دهنده افزايش كل كيفيت زندگي در بيماران گروه مداخله بود (p=0.000) بحث و نتيجه‌ گيري: با توجه به تاثير مثبت اجراي برنامه خودمراقبتي اورم در افزايش كيفيت زندگي بيماران، توصيه مي‌شود ارايه‌دهندگان مراقبت بهداشتي و پرستاران با اجراي برنامه‌ي خودمراقبتي در اين افراد بر اساس تيوري‌هاي پرستاري و برنامه‌ريزي مراقبتي باعث بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي شوند.

Background & Aims: Heart failure is one of the most common cardiovascular disorders and as a chronic, progressive and debilitating disorder that causes deterioration of the physical, personal and social relationships, ability to perform duties, economic and livelihood problems and finally, decrease in quality of life. For solving these problems, nursing intervention such as new patient education methods are needed. This study was carried out to assess the effect of self -care program model based on Orem’s pattern on the quality of life in patients with heart failure. Materials & Methods: In the present clinical trial which, 60 patients with heart failure admitted in Seyedolshohada Urmia hospitals were selected by using accessible-sampling method and randomly divided into two groups of 30 patients as the experimental and control groups. Data collection included educational evaluate needs forms of Orem-based model and MacNew quality-of-life questionnaire was evaluated before and three months after implementing the self-care program. Data were analyzed via chi-square, independent t-tests, ANCOVA and Man witney U analysis. Results: the total mean of quality of life reached in the experimental, and control groups from 92.83±5.35 to 101.13±7.89, and from 89.73±8.48 to 89.72±5.69, respectively. There was a significant difference between the two groups after intervention in all aspects of quality of life including the physical, psychological and social dimension and this results demonstrator increase total mean of quality of life in the experimental groups (p=0.000). Conclusion: In regards of Implementing Orem’s self-care model positive influence on improving quality of life of the heart failure patients, nurses and other healthcare providers are suggested to reinforce self-care spirit in these patients, according to the nursing theories and health care programs, to improve quality of life of heart failure patients.