اختلالات تحت باليني عملكرد تيروييد و بروز بيماري‌هاي قلبي و عروقي: مطالعه‌ي تيروييد تهران

Subclinical Thyroid Dysfunction and Incident Cardiovascular Disease: Tehran Thyroid Study

مقدمه: شيوع و بروز بيماري‌هاي قلبي و عروقي در منطقه خاورميانه نسبت به ساير نقاط جهان بيشتر گزارش شده است. كم‌كاري و پركاري تحت باليني تيروييد از جمله عوامل خطر براي بروز بيماري‌هاي قلبي و عروقي به شمار مي‌آيند. هدف مطالعه‌ي حاضر، ارزيابي نقش اختلالات تحت باليني عملكرد تيروييد در بروز حوادث قلبي و عروقي در جامعه‌ي ايراني است. مواد و روش‌ها: پس از اين كه بيماران با اختلال آشكار عملكرد تيروييد از مطالعه خارج شدند، تعداد 3822 نفر (شامل 44/1 درصد مرد) وارد مطالعه شدند كه بر اساس سطح هورمون‌هاي تيروتروپين و تيروكسين آزاد به سه گروه يوتيروييد، كمكاري تحت باليني و پركاري تحت باليني طبقه‌بندي شدند. براي بررسي ارتباط اختلالات تحت باليني عملكرد تيروييد و بروز حوادث قلبي و عروقي از مدل مخاطره متناسب Cox استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين سني افراد 46/4 سال بود. در ابتداي مطالعه، تفاوتي از نظر ميزان ابتلا به حوادث قلبي و عروقي (197 مورد) بين گروه‌ها مشاهده نشد. به دليل عدم وجود برهمكنش بين ابتلا به حوادث قلبي و عروقي و گروه‌هاي اختلال عملكرد تيروييد با پيامدها، افراد مبتلا به حوادث قلبي و عروقي كنار گذاشته شدند. در طول مدت 11/2 سال پي‌گيري، 387 نفر به حوادث قلبي و عروقي مبتلا شدند. در مدل‌هاي تعديل شده براي سن و جنس، ارتباطي بين وضعيت‌هاي تحت باليني عملكرد تيروييد و حوادث قلبي و عروقي مشاهده نشد. مقدار نسبت خطر (فاصله اطمينان 95 درصد) مدل تعديل شده چند متغيري براي گروه‌هاي كمكاري و پركاري تحت باليني تيروييد نسبت به گروه يوتيروييد براي بروز حوادث قلبي و عروقي به ترتيب (2/07–0/85)1/32 و (1/55–0/51)0/89 محاسبه شد. نتيجه‌گيري: در ابتداي مطالعه و مراحل پي‌گيري، ارتباطي بين اختلالات تحت باليني عملكرد تيروييد و بروز حوادث قلبي و عروقي مشاهده نشد.

Introduction: Higher prevalence and incidence of cardiovascular disease (CVD) has been reported in the Middle-East compared to other regions. Subclinical hypothyroidism and hyperthyroidism have been shown to be related with increased risk for CVD. We aimed to investigate the relation of subclinical thyroid dysfunction with the incidence of CVD among an Iranian population. Materials and Methods: After excluding patients with overt hypothyroidism and hyperthyroidism, a total of 3822 participants entered the study (44.1% men). According to their thyrotropin and free thyroxin levels, they were categorized into 3 groups: Euthyroid, subclinical hypothyroidism and subclinical hyperthyroidism. Multivariable Cox proportional hazard models were used to assess the relation of subclinical thyroid dysfunctions with incident CVD. Results: Mean age (SD) of the participants was 46.4 (12.0) years. At baseline, no significant difference was observed in the frequency of prevalent CVD cases (n=197) between all groups. Since there was no significant interaction between prevalent CVD and thyroid function states with outcomes, participants with prevalent CVD were not excluded. A total of 387 CVD events occurred during a median follow-up of 11.2 years. Even in the age and sex adjusted model, no association was observed between different subclinical thyroid dysfunctions and incidence of CVD. The multivariable hazard ratios (95% CI) of subclinical hypothyroidism and subclinical hyperthyroidism for CVD events as compared with euthyroid state were 1.32 (0.85–2.07) and 0.89 (0.51–1.55), respectively. Conclusion: Both at baseline and in follow-up, no relation was observed between different subclinical thyroid dysfunctions and the prevalence and incidence of CVD.