تاثير فعاليت ورزشي تناوبي در شرايط هايپوكسي بر پاسخ گرلين آسيل‌دار و اشتها در مردان داراي اضافه وزن

The Effect of Interval Exercise at Different Hypoxia Intensities on Responses of Acylated Ghrelin and Appetite in Overweight Subject

مقدمه: با توجه به روند رو به رشد چاقي و اضافه وزن و نياز به راهكار اساسي جهت حل اين مسيله، هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر فعاليت ورزشي تناوبي در شرايط هايپوكسي بر پاسخ هورمون گرلين آسيل‌دار و ميزان اشتها در افراد داراي اضافه وزن بود. مواد و روش‌ها: آزمودنيها شامل 8 نفر دانشجوي مرد غير فعال داوطلب با ميانگين نمايه‌ي توده‌ي بدني 1/5±28/40از دانشگاه شهيد بهشتي در آزمون فعاليت ورزشي تناوبي شامل 5 مرحله فعاليت 4 دقيقه با شدت 85 درصد ضربان قلب بيشينه و فواصل استراحت فعال 2 دقيقه با شدت 50 درصد ضربان قلب بيشينه، روي دوچرخه كارسنج در دو ارتفاع 3300 و 2700 متري برابر با كاهش فشار سهمي اكسيژن به ميزان 14 درصد و 15 درصد، طي دو جلسه با فاصله يك هفته به صورت توازن متقابل شركت كردند. خون‌گيري، 15 دقيقه پيش و 10، 20، 40، 60، 80 دقيقه پس از فعاليت انجام شد. يافته‌ها: شدت هايپوكسي تفاوت معني‌داري بر ميزان پاسخ گرلين آسيل دار (p=0/180) و اشتها (p=0/215 نداشت، اما صرف‌نظر از شدت هايپوكسي، فعاليت ورزشي در اين شرايط كاهش معني‌داري را در ميزان اشتها ايجاد كرد (p=0/046). نتيجه‌گيري: از آنجا كه ميزان گرلين آسيل‌دار و اشتها در پاسخ به فعاليت ورزشي در هر دو شدت هايپوكسي كاهش يافته است و تفاوتي بين دو ارتفاع مشاهده نشده است، بنابراين به نظر مي‌رسد فعاليت در شرايط هايپوكسي در ارتفاع پايين‌تر كه قابليت دسترسي براي افراد داراي اضافه وزن دارد، مي‌تواند به عنوان راهكاري براي كنترل اشتها و كاهش وزن افراد داراي اضافه وزن پيشنهاد شود.

Introduction: Considering to the importance of the obesity pandemic, the purpose of the present study was to compare the effect of hypoxia intensities on responses of Acylated Ghrelin and appetite to interval exercise in overweight subjects. Materials and Methods: Subjects were eight healthy males (age, 22.14±2.11 yrs; height,175.28±7.69 cm; weight, 87.03±5.95 kg; BMI, 28.4±1.5 kg/m2), who voluntarily participated in the study. The exercise protocol, conducted in a hypoxic chamber in a counterbalance manner, included 30 minutes interval exercise at 5 sets of 4 min exercise at 85% at maximal heart rate and 2 min active rest at 50% maximal heart rate at an elevation 2700 and 3300 meters equal to decrease of oxygen pressure to 14% and 15%. Blood platelet indices including acylated ghrelin and appetite index were measured 15 minutes before and at 10, 20, 40, 60 and 80 minutes after exercise. Results: Hypoxic intensities had no significant influence on acylated ghrelin (p=0.180) and appetite (p=0.215) but interval exercise in hypoxia, irrespective of hypoxic intensity was effective on appetite (P=0.046). Conclusion: Based on the results of present study, it could be concluded that interval exercise in hypoxia, irrespective of hypoxic intensity is effective on appetite, indicating that exercise at lower hypoxia that is accessible for overweight subjects, can be recommended for controlling apetite and weight reduction.