راهبردهاي جديد طراحي و توليد آنتاگونيست براي سيتوكين‌ها و هورمون‌ها، با تاكيد بر لپتين و هورمون رشد

New Strategies for Production and Designing of Cytokines and Hormones Antagonists, Focusing on Leptin and Growth Hormone

مقدمه: آنتاگونيست به طور كلي ماده‌شيميايي قابل پيوند با اتصال به گيرندهي ‌سلولي و يا نوعي دارو است كه در سلول با اتصال به گيرنده‌هاي آن سلول عمل پيوند ليگاند-گيرنده را انجام مي‌دهد ولي باعث پاسخ و واكنش از سوي سلول نمي‌شود. آنتاگونيست در داروشناسي، تقليدكننده‌ي عمل آگونيست در سلول است ولي با مسدود كردن محل اتصال مانع از اتصال و عمل آگونيست مي‌شود. در گذشته يافتن آنتاگونيست معمولا از طريق آزمون و خطا و به دنبال آزمايش‌هاي فراوان صورت مي‌گرفته است. در حال حاضر با پيشرفت علم و شناسايي ساختار مولكول‌ها و روش‌هاي انتقال پيام، امكان طراحي هوشمند و هدف‌مند براي آنتاگونيست‌ها در كوتاه‌ترين زمان به وجود آمده است. طراحي اين فرآيند بر پايه‌ي دو ديدگاه كلي پايه‌گذاري شده است كه عبارتند از: 1) طراحي دارو بر اساس هدف مورد نظر، كه مي‌تواند يك گيرنده باشد و 2) طراحي بر اساس ساختار يك مولكول كوچك دارويي، كه مي‌تواند از انتقال پيام جلوگيري كند. ساختار پايه‌ي آگونيست در فرآيند طراحي دارو، دچار تغييراتي مي‌شود كه باعث تبديل به آنتاگونيست مي‌شود كه آن را به مولكولي با سطح بالايي از فعاليت آنتاگونيستي و كمترين ميزان عوارض جانبي بر روي سلول هاي زنده، تبديل مي كند. در اين مقاله‌ي مروري به انواع راهبرد‌هاي جديد طراحي آنتاگونيست براي سيتوكين‌ها و هورمون‌ها (با تاكيد بر لپتين و هورمون رشد به عنوان نمونه) پرداخته شده است. از آن جايي كه هورمون‌ها داراي نقش هاي متعدد در شرايط فيزيولوژيك مختلف هستند و سيتوكين‌ها به عنوان تعديل‌كننده‌هاي ايمني عمل مي‌كنند، طراحي آنتاگونيست براي آن‌ها و يا گيرنده آن‌ها مي‌تواند نقش به سزايي در درمان بيماري‌هاي خودايمن، التهابي، بيماري‌هاي بدخيم و غيره داشته باشد.

Introduction: Antagonist is a chemical substance or drug that has the ability to bind to the cell receptor by the ligand-receptor process, but is not able to trigger a response. Antagonists, pharmacologically, mimic the action of an agonist on the cell. It prevents, however, the attachment and function of the agonist or allows the binding but not the appropriate function by blocking the binding site of the agonist on the cell surface. In the past, antagonist production required much experimentation, trial and error whereas today, with advances in science and identification of molecular structure and signaling techniques, the possibilities of intelligent designs for antagonists in the shortest time possible have arisen. This process is based on two general viewpoints that include: Drug design based on target that can be a receptor or based on the structure of a small molecule as a drug that can block the signaling. The basic structure of an antagonist changes during drug design and hence there could be an antagonist with high levels of activity and minimal side effects. This review studied the new strategies of designing antagonists for cytokines and hormones (focusing on leptin and growth hormone). Since hormones play multiple roles in different physiological conditions and cytokines act as immune modulators, designing antagonists for them or their receptors can play an important role in the treatment of autoimmune-inflammatory-and neoplastic diseases.