تأثير برنامه تبعيت از درمان بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به اسكيزوفرني

THE EFFECT OF ADHERENCE TO TREATMENT INTERVENTION PORGRAM ON THE QUALITY OF LIFE OF SCHIZOPHRENIA PATIENTS

پيش‌زمينه و هدف: اسكيزوفرني اختلال رواني پيچيده‌اي است كه شديدترين و مخرب‌ترين تاثير را بر كيفيت زندگي فرد به‌جا مي‌گذارد. بدون شك استفاده از داروهاي آنتي‌سايكوتيك هسته و اساس درمان در اسكيزوفرني است. هدف از اين مطالعه تعيين تاثير برنامه مداخله‌اي تبعيت از درمان بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به اسكيزوفرني مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كارآزمايي باليني (تجربي)، 70 بيمار مبتلا به اسكيزوفرني بستري در مركز آموزشي درماني رازي اروميه به روش تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه كيفيت زندگي اسكيزوفرني بود. گروه مداخله تحت مداخله آموزشي به‌صورت 6 جلسه آموزشي سخنراني و بحث و تبادل‌نظر 30 تا 60 دقيقه‌اي هفته‌اي دو بار قرار گرفت. داده‌هاي به‌دست‌آمده در قبل و بعد از مداخله با استفاده از نرم‌افزار SPSS-16 و روش‌هاي آماري توصيفي و كاي دو، آزمون آماري غير پارامتريك، من ويتني، فيشر و تي مستقل مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: تجزيه‌و‌تحليل تفاوت معني‌داري در ميانگين كيفيت زندگي در دو گروه قبل از مطالعه نشان نداد (280/0=P). اما پس از مداخله، كيفيت زندگي در گروه مداخله به شكل معني‌داري ارتقا يافت (0/001 > P). ميانگين نمره كلي كيفيت زندگي در گروه مداخله در ابتداي مطالعه (24/13±68/88 و در انتهاي مطالعه (20/25±42/08) بود. درحالي‌كه ميانگين نمره كلي كيفيت زندگي در گروه كنترل در ابتداي مطالعه (18/74±66/20) و در انتهاي مطالعه (18/48±61/20) بود (0/001 > P). بحث و نتيجه‌گيري: اجراي برنامه‌هاي مداخله‌اي تبعيت از درمان سبب بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به اسكيزوفرني گرديد، لذا توجه ب?شتر به اين روش درمان در اين بيماران ضروري به نظر مي‌رسد.

Background & Aims: Schizophrenia is a complex mental disorder that has the severest and the most destructive effect on the quality of life persons. Undoubtedly, the use of anti-psychotic medicine is the core and basis of schizophrenia treatment. The aim of this study is to determine the effect of adherence to treatment intervention program on the quality of life schizophrenic patients. Materials & Methods: This is a clinical trial where 70 schizophrenia patients of hospitalized were randomly divided into two intervention and control groups in Razi Medical-Educational Center, Urmia. Data was collected using schizophrenic quality of life scale questionnaire (SQLS). The intervention group underwent educational intervention in the form of six lecture and discussion sessions conducted twice a week, each lasting for 30-60 minutes. The collected data of pre and post intervention was analyzed using SPSS16 as well as descriptive statistics, chi-square test, non-parametric test, Mann-Whitney test, Fisher test and dependent-t test. Results: According to analyses, there was no significant difference in the mean score of quality of life between the two groups (P =0/280). However, after the intervention, the quality of life in the intervention group improved significantly (P < 0/001). In the beginning of the study, the overall mean score of quality of life in the intervention group was (68/88±24/13). However, at the end of the study it was (42/08±20/25) while the overall mean score in the control group in the beginning and at the end of the study was (66/20±18/74) and (61/20±18/48), respectively (P < 0/001). Conclusion: The implementation of adherence to treatment intervention improved the quality of life in schizophrenia patients. Therefore, paying more attention to this method of treatment seems necessary.