چكيده فارسي :
تحقيقات نشان داده است كه كودكان مبتلا به آسيب ويژه زباني ازنظر توانايي هاي شناختي غيركلامي با كودكان مبتلا به آسيب غيرويژه زباني تفاوت دارند. با اين حال، در رابطه با تفاوت هاي اين دو گروه برحسب ويژگي هاي زباني هنوز توافقي حاصل نشده است. هدف از انجام پژوهش توصيفي-تحليلي و مقطعيِ حاضر بررسي ويژگي هاي روايت داستان در كودكان مبتلا به اختلال ويژه و غيرويژه زباني با توجه به مقياس هاي ساختار، محتوا و انسجام گفتمان روايتي است. به اين منظور، دو گروه از كودكان مبتلا به اختلال ويژه و غيرويژه زباني (هر گروه 15 پسر) با دو گروه از كودكان طبيعي، به عنوان گروه كنترل (همتاي زباني و همتاي سني (هر گروه 15 پسر))، مورد مقايسه قرار گرفتند. كودكان با استفاده از دو مجموعه از محرك هاي تصويريِ مسئله بنياد به روايت داستان ترغيب شدند. يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين دو گروه مبتلا به آسيب زباني، تفاوت آماريِ معناداري، ازلحاظِ مقياس هاي ساختارِ داستان، اطلاعات ارائه شده و انسجام وجود ندارد (001/0p> ). تفاوت بين دو گروه مبتلا به آسيب زبانيِ ويژه و گروه همتاي زباني، ازلحاظِ طول داستان هاي روايت شده و ميزان اطلاعات ارائه شده، ازنظر آماري معنادار بود (001/0p< ). با اين حال، گروه مبتلا به آسيب غيرويژه زباني با گروه همتاي زباني در مقياس هاي كمتري تفاوت داشتند. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه تأثير مهارت هاي زبانيِ يكسانِ دو گروه به مراتب بيشتر از تأثير توانايي هاي شناختيِ غيركلاميِ متفاوتِ آنها بر مقياسِ روايتِ شفاهيِ داستان است.
چكيده لاتين :
This research aims at analyzing and comparing the development of grammatical cohesive devices (reference, conjunction, ellipsis and substitution) in Persian-speaking students’ written discourse at primary level (9 to 12 years old) according to logical meta-function introduced in Halliday and Matthiessen’s systemic functional grammar (2004), by using a descriptive analytical method. 45 students (boys) studying at primary school (4th, 5th and 6th grades) in 2014-15 were selected through random-sampling. Two written tests in the form of picture stories were administered for gathering data from their writings. Frequency, percentage and pattern of development of using grammatical cohesive devices were compared in seeking the answer to the question of how age affects the frequency and the variety of grammatical cohesive devices. The frequency of grammatical cohesive devices among the 4th, 5th and 6th grade students was 1285, 1866, 2198 respectively. So the use of grammatical cohesive devices proved to increase in higher grades. Based on the Kruskal–Wallis test, the differences were significant (p≤ 0/05). The distribution of different cohesive devices showed some changes as the grades moved higher. In addition, more sophisticated devices were noticed . Personal references were the most and comparative references were the least frequent devices in the category of reference. In conjunction, additive, adversative, spatio- temporal and causal- conditional conjunction were the most and the least frequent ones. In ellipsis and substitution, nominal phrase deletion was the most, and verb phrase deletion was the least frequent one. The percentage of different devices were as follows: reference (62%), conjunction (22%), ellipsis and substitution (16%)
