نقش حس عمقي مچ پا و زانو در بهبود تعادل سالمندان پس از يك دوره تمرينات آبي

The Role of Ankle and Knee Joints Proprioceptive Acuity in Improving the Elderly Balance After 8-Week Aquatic Exercise

اهداف بهبود حس عمقي در مفاصل اندام تحتاني نقش مهمي در كاهش ريسك زمين خوردن سالمندان دارد. از آنجا كه تاكنون مشخص نشده است بهبود حس عمقي در كدام يك از مفاصل اندام تحتاني بيشترين ارتباط را با بهبود تعادل سالمندان دارد، هدف از تحقيق حاضر بررسي نقش حس عمقي مچ پا و زانو در بهبود تعادل سالمندان پس از يك دوره برنامه تمرينات آبي بود. مواد و روش ها 30 نفر از مردان سالمند 60 تا70 سال، به صورت تصادفي انتخاب شدند و در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. شاخص هاي نوسان پاسچر و دقت حس عمقي آزمودنيها به ترتيب با استفاده از سيستم تعادلي بايودكس و روش عكسبرداري ارزيابي شد. در ادامه گروه تجربي به مدت هشت هفته در برنامه تمرينات آبي شركت كردند، در حالي كه گروه كنترل هيچ مداخلهاي را دريافت نميكردند. پس از اتمام برنامه تمريني، تمام آزمودنيها مجدداً ارزيابي شدند و از آزمون همبستگي پيرسون براي تحليل اطالعات استفاده شد )P < =0/05(. يافته ها نتايج اين تحقيق نشان داد متعاقب هشت هفته تمرينات آبي، بين تغييرات صورتگرفته در حس عمقي مچ پا و توانايي كنترل پاسچر سالمندان ارتباط معني داري وجود دارد )P < 0/05(؛ اين در حالي است كه ارتباط مذكور درباره مفصل زانو معنيدار نبود )P > 0/05(. نتيجه گيري به نظر مي رسد بهبود حس عمقي در مفصل مچ پا در بهبود توانايي كنترل پاسچر سالمندان در مقايسه با ديگر مفاصل اندام تحتاني نقش مهمتري دارد. بر همين اساس توصيه ميشود در برنامه ريزي هاي تمريني براي بهبود تعادل سالمندان به نقش ويژه مفصل مچ پا بيشتر توجه شود.

Objectives Proprioception improvement in lower limb joints plays an important role in reducing falling risk in the elderly. Since proprioception improvement in the lower limb joints have the most relevance to better balance in the elderly, this study aimed to investigate the role of ankle and knee joint proprioception on balance improvement in the elderly after an aquatic exercise program. Methods andamp; Materials total of 30 elderly male (60-70 years old) were randomly selected and classified into intervention and control groups. Postural sway parameters and proprioception acuity were evaluated using the Biodex balance system and photography method, respectively. Then the intervention group participated in an aquatic exercise program for 8 weeks while the control group did not receive any intervention. All subjects were reassessed upon completion of the intervention program and the Pearson correlation test was used for data analysis (Pandamp;le;0.05). Results The results of this study showed a significant relationship between the changes of the ankle joint proprioception and the postural control ability after conducting the 8 weeks of aquatic exercise program (Pandlt;0.05); while the above relationship was not significant in the case of the knee joint (Pandgt;0.05). Conclusion It seems that the improvement in ankle joint proprioception plays a more important role in improving the postural control ability of the elderly compared with the other lower limb joints. Accordingly, it is recommended that the special role of the ankle joint should be more considered in the exercise planning for balance improvement in the elderly.