تمايز ژنتيكي حشره خواركوچك دندان سفيد Crocidura suaveolens در ايران مركزي

Genetic differentiation of the lesser white-toothed shrew, Crocidura suaveolens (Pallas, 1811) inferred from cytb sequences and morphometric in the refuges of the central Iran

نمونه هايي از حشره خوار دندان سفيد كوچك، Crocidura suaveolens، با استفاده از توالي هاي ژن ميتوكندريايي سيتوكروم b از مناطق مختلف ايران مورد مطالعه قرار گرفتند. درخت بازسازي شده با استفاده از تحليل بيژين، تنوع ژنتيكي نمونه ها را در قالب 4 دودمان با اعتبار بالا تاييد نمود. اين دودمان ها در مجموع به دو گروه اصلي تقسيم مي شوند. گروه اول جمعيت هاي شمالي ايران را شامل شده و گروه دوم جمعيت هاي ايران مركزي و شمال غرب را در بر مي گيرند. جايگاه قاعده اي نمونه هاي ايران مركزي در درخت تبارزايشي، تنوع ژنتيكي بالا، مقدار فاصله ژنتيكي نسبتا بالا (بيش از 4 درصد) نسبت به ساير كلاد ها و عدم وجود هاپلوتايپ هاي مشترك با ساير كلاد ها از وجود دودمان تمايز يافته در اين ناحيه حمايت مي كند. به نظر مي رسد جمعيت فعلي ايران مركزي از جمعيتي بازمانده اجدادي منشا گرفته و تغييرات اقليمي عصر يخبندان منجر به جدايي آنها شده و زمينه را براي واگرايي بعدي آنان فراهم نموده است.

Populations of the lesser white-toothed shrew, Crocidura suaveolens, (Pallas, 1811) were investigated using mitochondrial cytochrome b gene (cytb) and morphometric from different localities of Iran. Phylogenetic tree reconstruction using the Bayesian Inference analysis revealed high genetic diversity into four well-supported clades including two main groups: the first group including northern populations of Iran and the second one including the populations from central and northwest of Iran. Basal status of the central clade in phylogenetic tree, high genetic diversity, fairly high amount of K2P genetic distance (greater than 4 percent) in comparison with other clades as well as lack of shared haplotypes supports the presence of differentiated lineage in the central Iran. It seems that, the recent central population has been originated from an ancestral relict population and the Pleistocene climatic oscillations have resulted in its isolation from other populations and subsequent divergence into the new lineage.