ارزيابي زيستگاه داركوب سبز (Picus viridis) با روش درخت طبقه بندي در پارك ملي گلستان

Habitat assessment of Green Woodpecker (Picus viridis) in Golestan National Park using classification tree method

داركوب سبز (Picus viridis) يكي از مهم ترين گونه ها و يك گونه چتر در پارك ملي گلستان است. در اين پژوهش مطلوبيت زيستگاه داركوب سبز در دو فصل توليدمثلي و غيرتوليدمثلي مورد بررسي قرارگرفت. مشخصه هاي زيستگاهي شامل تيپ پوشش جنگلي و ويژگي هاي ساختاري پوشش گياهي و داده هاي حضور و عدم حضور پرنده در هر يك از 112 پلات نمونه برداري به شعاع 25 متر ثبت گرديد. مدل درخت طبقه بندي براي تشخيص روابط بين حضور داركوب سبز و متغيرهاي زيستگاهي در دو فصل توليدمثلي و غيرتوليدمثلي به كار رفت. نتايج تجزيه و تحليل آماري نشان دادند كه در طول دوره توليدمثلي توانايي دسترسي به مكان هايي با تاج پوشش انبوه با درختان مرده مرتفع قلمرو توليدمثلي را مشخص مي كند. در فصل غير توليدمثلي، انتخاب مكان توسط داركوب سبز براساس حضور درختان زنده با قطر برابرسينه بين 50-100 سانتي متر و درختان مرده و مرتفع بود. در مجموع، مكان هايي با تراكم تاج پوشش انبوه (تراكم تاج پوشش> 62 %) تراكم بيشتري از اين داركوب را پشتيباني مي كند. در مكان هاي بازتر (تراكم تاج پوشش < 62 %)، تعداد درختان مرده افتاده با قطر برابر سينه بيش از 100 سانتي متر، دومين و مهم ترين پيش بيني كننده حضور داركوب سبز بود. بر اساس نتايج، در پارك ملي گلستان، داركوب سبز زيستگاه هاي جنگلي با پوشش گياهي كهن سال همراه با درختان قطور و مرتفع كه عمدتاً دربرگيرنده گونه بلوط است را ترجيح مي دهد. از اين رو، به دليل وابستگي بالاي داركوب سبز به زيستگاه هاي جنگلي كهن و تخريب نيافته، برداشت درختان مرده افتاده، سرپا و نيز درختان زنده و بزرگ بايد به حداقل ممكنه كاهش يابد.

The Green Woodpecker (Picus viridis) is one of the most important and an umbrella species in Golestan National Park. In this study, habitat suitability of the Green Woodpecker was studied in reproductive and non-reproductive seasons in Golestan National Park. Habitat characteristics, including forest vegetation type and structural characteristics of vegetation as well as the presence/absence of woodpeckers were recorded within a 25-m radius of each of 112 sampling plots. The Classification tree model was used to identify the relationship between the presence of Green Woodpecker and habitat variables in reproductive and non-reproductive seasons. Results of statistical analysis showed that during the reproductive season, the accessibility to areas with a dense canopy cover and tall snags, determined the reproductive territory. In the nonbreeding season, the site selection by the Green Woodpecker was based on the presence of live trees with DBH between 50 -100 cm and tall snags. Totally, areas with dense canopy cover (>62%) supported more density of woodpeckers. In open areas (canopy cover <62%), fallen dead trees with DBH between 50 -100 cm was the second most important predictive of the presence of the Green Woodpecker. Based on the results, in Golestan National Park, the Green Woodpecker prefers old forest habitats composed with tall and thick trees especially Oak trees. Thus, due to high dependency of Green Woodpeckers on the old and undisturbed forest habitats, removal of logs, snags, and large trees should be reduced to a minimum scale.