بررسي هيستوپاتولوژي ترميم زخمهاي عميق پوستي غير عفوني با عصاره هيدروالكلي گياهان مرزه كوهي، بادرنجبويه، سدر، گل ختمي و حنا

Histopathological evaluation of non-infectious skin deep wound healing activity of herbal extract

ﺑـﺎ وﺟـﻮد ﭘﻴـﺸﺮﻓﺖ ﻫـﺎي ﻋﻤـﺪه در درﻣﺎن زﺧﻢ، ترميم ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از چالش هاي مهم پيش رو ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ. با توجه به خواص آنتي اكسيداني، ضد ميكروبي و ضد التهابي اثبات شده در گياهان مرزه كوهي، بادرنجبويه، سدر، گل ختمي و حنا، تاثير اين گياهان ﺑﺮ روﻧﺪ ﺗﺮﻣﻴﻢ زﺧﻢ ﭘﻮﺳﺘﻲ و هم چنين مقايسه با تتراسيكلين در ﻣﻮش ﺻﺤﺮاﻳﻲ مورد بررسي قرار گرفت. در اين مطالعه 48 راس رت نر همسان نژاد ويستار در 8 گروه 6 تايي به صورت تصادفي دسته بندي شدند. پس از ايجاد زخم در رت ها، اثر عصاره گياهان مرزه كوهي، بادرنجبويه، سدر، گل ختمي، حنا از يك سو و پماد تتراسيكلين (كنترل مثبت) از سوي ديگر، بر روند التيام زخم مورد بررسي قرار گرفت. يك گروه به عنوان كنترل و گروه ديگر نيز تحت تيمار مخلوط پنج گياه قرار گرفتند. بررسي هاي ماكروسكپي و هيستوپاتولوژي نشان داد كه پس از 7 روز (با شدت كمتر) و بعد از 14روز تيمار (تقريبا به طور كامل)، ناحيه درم واپيدرم پوست ترميم يافته است. بررسي هاي ميكروسكپي تفاوت معنادار را در ميزان درصد بهبود لايه درم و اپيدرم پس از 14 روز تيمار (با پمادهاي گياهي)، در مقايسه با گروه كنترل، نشان مي دهد (p<0.05). تيمار با عصاره گل ختمي (پس از چهارده روز) ، در روند بهبود ناحيه درم و اپيدرم نسبت به ساير گروه ها چشمگير تر است. ﻋﺼﺎره گل ختمي به واسطه داشتن ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ضدالتهابي و آنتي اكسيداني، در مقايسه با ساير عصاره ها، در التيام لايه اپيدرم ودرم موثرتر عمل نموده است.

Despite major advances in treatment of wound, healing remained as one of the most important challenges ahead. Since antioxidant, antimicrobial and anti inflammatory properties of Melissa officinalis, Zizyphus spina-christi, Althaea officinalis, Satureja bachtiarica have been proven and these properties are involved in wound healing, The present investigation was undertaken to assess the efficacy of mentioned officinal herbs hydroalcoholic extracts on thickness and non-septic wound healing model in rat. Each extract was co-administered for 7 and 14 consecutive days on 50 experimental wounded rats. Macroscopic observations showed all applied hydroalcoholic extracts had wound healing potentials. Althaea officinalis extract presented the most activity in wound healing specified by significant increase in wound contraction. Furthermore, histopathological assessments confirmed the wound healing potential of Althaea extract. This could be attributed to the induction effects of a typical fibroblast affecting wound contraction. It was observed a combined hydroalcoholic extract from all herbs also possesses wound healing potential properties less than Althaea officinalis.