ترك با مسيوليت شخصي و عوامل موثر بر آن در بيماران مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني ضياييان

Discharges Against Medical Advice and Its Effective Factors among Patients Referred to Ziaeian Hospital

زمينه و هدف: تصميم گيري در خصوص توقف يا ادامه درمان، پس از آگاهي از عوارض و خطرات احتمالي از حقوق بيماران مي باشد. از طرفي ديگر، ترك بيمارستان با مسيوليت شخصي مي تواند سلامت بيماران را تهديد نمايد. لذا اين مطالعه جهت تعيين علل ترك با مسيوليت شخصي، بمنظور جلوگيري از اثرات منفي آن بر بيماران و افزايش هزينه ها انجام گرفت. مواد و روش ها: در اين تحقيق 342 بيماري كه با مسيوليت شخصي بيمارستان را ترك كرده بودند وارد مطالعه شدند. حداكثر تا 48 ساعت پس از ترك، با بيماران تماس تلفني برقرار و با كسب رضايت، در مورد علل ترك و آگاهي از خطرات و عوارض احتمالي مورد پرسش قرار گرفتند. همچنين علل ترك بيمارستان با مسيوليت شخصي در سه حيطه بيمار، شرايط بيمارستاني و علل تركيبي طبقه بندي گرديد. نتايج: يافته هاي مطالعه نشان داد 48.5% بيماران با دلايل شخصي (حيطه بيمار)، 26% به دليل نارضايتي از خدمات (شرايط بيمارستاني) و 25.5% به دليل تركيبي از علل بيمارستان را با مسيوليت شخصي ترك كردند. بيشتر بيماران ترك با مسيوليت شخصي در اورژانس بستري بودند (0.001 > p). از طرفي يافته ها حاكي از وجود ارتباط بين نوع بيماري (0.037=p) و شيفت مراجعه بيماران (0.002=p) با نوع ترخيص بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بدست آمده، بنظر ميرسد برنامه ريزي جهت تامين و حفظ نيروي انساني، آموزش با تاكيد بر پرسنل جديدالورود، نظارت بر عملكرد كادر درمان و ساماندهي سيستم ترياژ از اقدامات كنترلي ضروري در ترك با مسيوليت شخصي ميباشند.

Background: Decision to stop or continue the treatment after awareness about complications and risks is patientsʹ rights. On the other hand, patient`s discharge against medical advice could threaten patientsʹ health. This study aimed to determine the causes of patient`s discharge against medical advice to prevent negative effects on patients and health costs. Materials and Methods: In this study, 342 patients who left hospitals regarding discharge against medical advice were enrolled. Up to 48 hours of leaving hospital, the patients were received telephone contact, and if consented, were asked about the potential causes and whether or not the explanation of nurses or physician about the risks and side effects of discharge against medical advice. Furthermore, causes of discharge against medical advice were categorized as patient, hospital condition and combined causes. Results: Study findings revealed that 48.5% of patients with personal reasons, 26% because of dissatisfaction with the service and 25.5% due to a combination of causes left the hospital. Most of the patients were in emergency department (p<0.001). There was relationship between type of disease (p= 0.037) and referred shift of patients (p=0.002) with type of discharge. Conclusion: Given to the study results, it seems that planning for providing and maintaining human resources, training staff especially new entrance, monitoring medical team performance and organizing the triage system are essential in patient`s discharge against medical advice.