كليدواژه :
آموزش , ارزيابي , بيمار , بيمارستان , پرستار
چكيده فارسي :
مقدمه: آموزش به بيمار از جنبه‌هاي اساسي مراقبت از بيمار و يك ضرورت در سيستم بهداشتي و درماني است. اين آموزشها با هدف كمك به فرد جهت بهبود زندگي، رسيدن به حداكثر رشد جسمي رواني و تقويت اعتماد به نفس انجام مي‌گيرد. اين مطالعه با هدف ارزيابي اثربخشي آموزش پرستار به بيمار در بيماران بيمارستانهاي آموزشي شهر بيرجند در سال 1396انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، 303 نفر از بيماران بستري در بيمارستان وليعصر (عج) و بيمارستان امام رضا (ع) شهر بيرجند كه معيارهاي ورود به مطالعه را دارا بودند، به روش نمونه‌گيري سهميه‌اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري دادهها شامل فرم مشخصات جمعيتشناختي و پرسشنامه ارزيابي اثربخشي آموزش پرستار به بيمار بود كه روايي آن توسط معاونت پرستاري وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و طي نامه ابلاغ شاخص هاي كشوري كيفيت مراقبت‌هاي پرستاري تاييد و پايايي با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 0/85 گزارش شده است. دادهها با استفاده از نرم‌‌‌‌‌‌افزار آماريSPSS و آزمون‌هاي آماري فريدمن، من ويتني‌يو و كروسكال واليس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: بيشترين ميانگين نمره آگاهي مربوط به بعد شناسايي پزشك معالج و پرستار (0/54±2/57) و كمترين ميانگين مربوط به بعد سبك زندگي (0/29±0/69) بود. ميانگين نمره آگاهي در كل در بيماران مورد مطالعه 3/54±14/26 (كمتر از متوسط) به دست آمد و نتيجه آزمون فريدمن نشان داد كه ميانگين نمره آگاهي در ابعاد شناسايي پزشك معالج و پرستار، شناخت بيماري، داروهاي مصرفي، سبك زندگي، خودمراقبتي، پيگيري پس از ترخيص، رضايت از برنامه آموزشي ارايه شده توسط پرستار و نحوه آموزش در بيماران موردمطالعه تفاوت معني‌داري داردP < 0.001) نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده از مطالعه حاضر ضرورت برنامهريزي مديران در آموزش اثربخش پرستاران به بيماران و نظارت آنان و ارزيابي اثر بخشي آموزش به بيمار توسط پرستاران پيشنهاد ميشود.
چكيده لاتين :
Introduction: Patient education is one of the fundamental aspects of patient care and is a necessity in the health care system. These trainings are aimed at helping individuals to improve their lives, reach maximum psychophysical development, and strengthen their self-confidence. The purpose of this research was to evaluate the efficacy of patient education delivered by nurses in the Birjand-based teaching hospitals in 2017.
Methods: In this descriptive-analytical study, 303 eligible patients hospitalized in the Birjand-based Valiasr and Imam Reza hospitals were selected by quota sampling method. The data collection instruments comprised of a demographics form and Nurses’ Patient-Education Assessment Inventory whose validity is confirmed by the Nursing Deputy of Ministry of Health, Care and Medical Education via the notification letter on nationwide indices on nursing care quality. Its reliability is reported as 0.85 using Cronbach’s alpha coefficient. The data were analyzed by SPSS software using Friedman, Mann-Whitney, and Kruskal-Wallis tests.
Results: The highest mean score of knowledge was related to the identification of the physician and nurse (2. 57 ± 0.54), whereas the lowest belonged to the lifestyle dimension (0.69 ± 0.29). The total score of knowledge in the patients was 14.26 ± 3.54 (below average). The Friedman’s test showed that the mean scores of knowledge in the identification of the physician and nurse, disease recognition, drug consumption, lifestyle, self-care, post-discharge follow-up, satisfaction with the educational program delivered by the nurse, and manner of education were significantly different in the patients under study (p < 0.001).
Conclusion: According to the results of this study, the necessity of planning of managers in terms of effective nursing education for patients, their supervision, and evaluation of the efficacy of nursing education is suggested.
