سياستگذاري شهري در ايران: ارائۀ يك مدل كاربردي (مطالعۀ موردي: كلان‌شهر كرمان)

URBAN POLICY IN IRAN: INTRODUCE AN APPLIED MODEL (CASE STUDY: METROPOLIS KERMAN CITY)

در چند دهۀ اخير سياستگذاري شهري به‌عنوان موضوع مهم علمي در كلان‌شهرهاي دنيا مطرح شده و بخش وسيعي از مطالعات شهري را به خود اختصاص داده است. ايجاد تعادل بين مراكز شهري بزرگ و كوچك، همكاري بين دولت مركزي، دولت محلي و بخش‌هاي عمومي و خصوصي و نيز تدوين راهبرد محلي در زمرۀ سياستگذاري‌هاي شهري پايدار قابل تأمل است. از آنجا كه دولت، محور سياستگذاري عمومي است، موضوع قدرت در شهر در شيوۀ اتخاذ سياست‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي شهري اهميت بسياري مي‌يابد. تكثر قدرت و اعمال سيستم فدرالي در سياستگذاري‌هاي شهري به‌منظور بهبود كارايي و اثربخشي اين‌گونه سياست‌ها مطرح مي‌شود كه اين موضوع در نوشتار حاضر با استفاده از چارچوب نظري و تئوريك پلوراليستي- به‌عنوان يكي از نظريه‌هاي سياست شهري- قابل بيان و توضيح است. دست آخر به ارائۀ مدل پلوراليستي سياستگذاري شهري جمهوري اسلامي در كلان‌شهرها و معرفي مدل كاربردي سياستگذاري شهري در شهر كرمان پرداخته شده است.

In the last few decades, Urban policy as a major issue raised in the academic world metropolises and a vast number of studies devoted to the city. Balance between large and small urban centers, cooperation between central government, local government and the public and private sectors as well as among local strategies for sustainable urban policies are important aspects. Since Government is focus of public policy, the issue of power in the policies and practices of urban planning is very important. A plurality of power and the exercise of a federal urban policy to increase the efficiency and effectiveness of such policies will be discussed.The End Introduced An Iranian Pluralistic Metropolis Model and Case Study: Metropolis Kerman Model.