بررسي و تحليل ساختارمند روابط بريتانيا و اتحاديۀ اروپا از عضويت تا برگزيت (براساس رويكردهاي بين‌حكومت‌گرايي و فراملي‌گرايي)

STRUCTURAL ANALYSIS an‎d SURVEY OF UK-EU RELATIONS FROM MEMBERSHIP TO REXIT (BASED ON THE APPROACHES INTERGOVERNMENTALISM an‎d TRANSNATIONALISM)

رابطۀ بريتانيا و اتحاديۀ اروپا از ابتداي عضويت اين كشور بسيار پيچيده و پرفرازونشيب بوده است. علاوه‌‌بر مؤلفه‌هاي تاريخي و غرور آنگلوساكسوني كه موجب شد اين كشور هيچ‌گاه خود را در حد اتحاديۀ اروپاپايين نكشد، نوع نگرش دولت‌هاي مختلف، رسانه‌ها و افكار عمومي بريتانيا نسبت به اتحاديۀ اروپا و حتي دانش و اطلاعات كم در زمينۀ سازوكارهاي اتحاديۀ اروپا موجب ظهور برچسبي با عنوان «بي‌ميل اروپايي» يا «شكاك اروپايي» شد. بريتانيا از همان اوايل دهۀ 1950 در راه پيوستن به جامعۀ زغال و فولاد بي‌ميل بود و در ادامه نيز پس از پيوستن به اين جامعه در سال 1973 اين بي‌ميلي را در ناسازگاري با سياست‌هاي مشترك (همچون سياست‌هاي مشترك كشاورزي،تجاري،شيلات، سياست دفاعي- امنيتي و ...) و نپيوستن به مهم‌ترين نمادهاي همگرايي اين اتحاديه همچون منطقۀ يورو و شنگن نشان داد. اين مقاله با بهره گرفتن از نظريات منطقه‌گرايي بين‌‌حكومت‌گرايي و فراملي‌گرايي اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه تمايلات بيشتر فراآتلانتيكي بريتانيا كه در «روابط ويژه» با ايالات ‌متحده خود را نشان داده است و همچنين تمركز بيش‌ازحد قدرت در نهادهاي اتحاديه كه به واگذاري هرچه بيشتر حاكميت منجر مي‌شد، از مهم‌ترين عوامل بي‌ميلي و در نهايت رأي به خروج اين كشور در همه‌پرسي 23 ژوئن 2016 بود. اين مقاله از نوع توصيفي-تحليلي بوده و از روش‌شناسي استنباطي به‌منظور نيل به اهداف تحقيق استفاده‌ شده است.

Britain and EU relation was complex and full of up-and-downs from the scratch when they entered EU in 1955. In spite of historic factors and Anglo-Saxon pride that never let Britain to letdown themselves, different viewpoints of the UK governments, media and Public opinion that was generally based on incomplete knowledge and information on EU set-up had been the reasons that lead to the rise up of a mark called “ European reluctance” or “European skepticism”. Britain was reluctant from the first to be a member of European Coal and Steel Community so that in 1973 showed this reluctance in incompatibility with EU’s common policies (like Common Fisheries Policy, Common commercial policy, Common Agricultural Policy, Economic and monetary affairs, Foreign & Security Policy and …. ) and also with not accepting the EU’s most important integration symbols like euro zone and schengen agreement. This article, based on intergovernmentalism-supernationalism’s theories of regionalism, opens up the hypothesis that Britain’s transatlantic tendencies that showed itself in “special relations” with united states and in the other hand aggregation of more power in EU institutions that lead to the more sovereignty transference were the main reasons of reluctance that at the end voted “yes” to Brexit in 23 June 2016. This article is a descriptive-analytic article and used deductive methodology for reaching the article’s main goals