بررسي فراواني و الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي در ميان حاملين نازوفارنژيال استرپتوكوك پنومونيه در كودكان شهركرمانشاه سال 1391

Incidence of nasopharyngeal carriers of streptococcus pneumoniae and antibiotic resistance in the children in Kermanshah 2012

مقدمه: استرپتوكوكوس پنومونيه عامل شايع عفونت باكتريال سيستم تنفسي، عفونت گوش مياني، باكتريمي، مننژيت وپنوموني بويژه در كودكان است. بدليل اطلاعات اندكي كه در رابطه با ميزان فراواني و مقاومت استرپتوكوكوس پنومونيه نسبت به آنتي بيوتيك ها در ايران وجود دارد، مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني حاملين استرپتوكوكوس پنومونيه و بررسي مقاومت ميكروبي آن در كودكان انجام شد. روش: پژوهش حاضر بصورت توصيفي- مقطعي از آبان تا اسفند ماه سال 1391 در 554 كودك 12-2 ساله مهدكودك ها و مدارس كرمانشاه انجام شد. در اين مطالعه نمونه ها با سواب استريل از ناحيه نازوفارنكس جمع آوري شده و در محيط ترانسپورت به آزمايشگاه منتقل شد، سپس در محيط كشت بلاد آگاركشت داده شده و پس از ايزوله كردن تست هاي تاييدي و تعيين حساسيت آنتي بيوتيكي انجام شد. نتايج حاصله با استفاده از نرم افزار SPSS16 تجزيه و تحليل شده و مطابق با آزمون آماري Mann Whitney Uو Chi-Square Tests تفسير گرديد. يافته ها: استرپتوكوكوس پنومونيه در %15 نمونه يافت شد و مقاومت آنتي بيوتيكي ايزوله ها به آنتي بيوتيك هاي آزيترومايسين، آموكسي سيلين، ريفامپين، آموكسي سيلين كلاولانيك اسيد، كوتريموكسازول و سفترياكسون بترتيب%63/9 ، %56/6 ، %41 ،% 37/3،% 37/3 و%% 3/6 بود و %31/1 ايزوله ها به هيچ يك از آنتي بيوتيك ها مقاوم نبودند. نتيجه گيري: استفاده بي رويه از آنتي بيوتيك ها موجب مقاومت بالا در آنتي بيوتيك هاي آزيتروماسين، آموكسي سيلين، آموكسي سيلين كلاونيك اسيد و كوتريموكسازول شده است كه بيانگر احتمال افزايش خطر بيماري هاي عفوني مقاوم به درمان ميباشد. به همين دليل لزوم آموزش كافي پزشكان و جمعيت عمومي در مورد استفاده بي رويه از آنتي بيوتيك ها ضروري است.

Introduction: Streptococcus pneumonia is one of the most common causes of adventitious-respiratory tract bacterial infections and one of the major causes of otitis, bacteremia, meningitis and pneumonia especially in the children. There is little information about the resistance of Streptococcus pneumonia to antibiotics in Iran. Therefore, the aim of this study was to determine the incidence of Streptococcus pneumonia carrier and survey of microbial resistance in the children. Methods: The current cross-sectional study was conducted from November to March 2012 in 554 children aged 2-12 years. Participants in the study were, preschool and school children in different parts of Kermanshah, Iran. Samples were collected using a sterile swab from the nasopharynx. The samples were transported to the laboratory using a medium. Then they were cultured on Blood agar. After isolation, confirmatory tests to determine antibiotic susceptibility were conducted. Results: the prevalence of Streptococcus pneumonia was seen in 15% of cases. Antibiotic resistance isolates from these samples to antibiotics, including azithromycin, amoxicillin, rifampin, amoxicillin, clavulanic acid, co-trimoxazole and ceftriaxone were 63.9%, 56.6%, 41%, 37.3%, 37.7 % and 3.6%, respectively. Also, 31.1% of the isolates were not resistant against any antibiotics. Conclusion: The indiscriminate use of antibiotics leads to antibiotic resistance, especially for Azithromycin, Amoxicillin, Amoxicillin Clavulanic Acid and Cotrimoxazole antibiotics. This indicates increased risk of resistance to treatment in the infectious diseases. Hence the necessity of adequate education to physicians and the public about the indiscriminate use of antibiotics.