بررسي تأثير مداخله آموزشي حمايتي بر واكنش‌هاي روان‌شناختي اعضاي خانواده بيماران بستري دربخش مراقبت‌هاي ويژه

Efficacy of Supportive - Educational Intervention on Psychological Reactions of Family Members of Intensive Care Unit Patients

مقدمه: آموزش و حمايت خانواده بيماران بستري در بخش ويژه، بر سازگاري و كاهش استرس‌هاي منفي آنان تاثير دارد. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير مداخله آموزشي حمايتي برواكنش‌هاي روان‌شناختي اعضاي خانواده بيماران بستري در بخش ويژه انجام شد. روش كار: مطالعه از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. دراين مطالعه 154 نفر از اعضاي خانواده بيماران بستري در بخش ويژه مركز حوادث بيمارستان خاتم الانبيا (ص) زاهدان در سال 1394 به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمايش و گواه اختصاص يافتند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگي (DASS-21) بود. پرسشنامه قبل و پس از يك هفته مداخله، توسط هر دو گروه تكميل گرديد. داده‌ها به كمك نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون‌هاي تي‌زوج و مستقل و تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين تغيير نمره استرس، اضطراب و افسردگي اعضاي خانواده بيماران پس از مداخله در گروه آزمايش به ترتيب 3/68± 7/38، 3/01± 7/22و 3/30± 6/67به‌طور معناداري بيشتر از گروه گواه 3/23± 1/09، 2/37± 0/27و 7/20± 0/72بود (0/05 > P) آزمون تحليل كوواريانس نشان داد ميانگين نمره استرس، اضطراب و افسردگي اعضاي خانواده بيماران دو گروه پس از مداخله تفاوت معناداري دارد (0/05 > P). نتيجه گيري: با توجه به تاثير مداخله آموزشي حمايتي بر كاهش اضطراب، استرس و افسردگي اعضاي خانواده بيماران، ضرورت دارد در برنامه‌هاي آموزشي و مراقبتي خانواده محور پرستاران اين مداخله‌ها وارد شود.

Introduction: Education and support of family of hospitalized patients at the Intensive Care Unit (ICU) effects their coping and decreases distress. The current study aimed to determine the effect of educational-supportive intervention on psychological reactions of family members of hospitalized patients at the ICU. Methods: In this semi-experimental study (pretest-posttest with control group), 154 family members of hospitalized patients at the ICU in trauma center of Khatam-al-Anbia hospital in Zahedan were studied during year 2015. They were selected through convenience sampling and were allocated to intervention and control groups. Data collection tools were Depression Anxiety Stress Scales (DASS-21). The questionnaires were completed by both groups before and after the one-week intervention. Data were analyzed through using the SPSS 20 software, descriptive statistics, paired and independent t test and analysis of covariance. Results: The mean change score of stress, anxiety and depression of family members of patients after educational-supportive intervention were 7.38 ± 3.68, 7.22 ± 3.01 and 6.67 ± 3.3, respectively in the intervention group and were significantly higher than control group 3.23 ± 1.09, 2.37 ± 0.27 and 7.2 ± 0.72 (P < 0.05). Analysis of covariance showed that the mean score of stress, anxiety and depression of family members in two groups after intervention were significantly different (P < 0.05). Conclusions: According to effect of educational- supportive intervention on reduction of stress, anxiety and depression of family members, it is essential to apply these interventions in educational programs and family- centered care.