ارتباط استرس آموزش باليني با استرس رويدادهاي زندگي، خودكارآمدي، حمايت اجتماعي، روش‌هاي مقابله با استرس و عملكرد تحصيلي در دانشجويان مامايي

Relationship of Clinical Instruction Stress with Life Events Stress, Self-Efficiency, Social Support, Stress Coping Strategies and Academic Performance in Midwifery Students

اهداف: دانشجويان از اركان اصلي موثر بر كيفيت آموزش هستند. بررسي استرس آموزش باليني، بدون درنظرگرفتن استرس‌هاي قبلي و ساير متغيرهاي موثر بر چگونگي مقابله با استرس، ناقص خواهد بود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط استرس آموزش باليني با استرس رويدادهاي زندگي، خودكارآمدي، حمايت اجتماعي، روش‌هاي مقابله با استرس و عملكرد تحصيلي دانشجويان مامايي انجام گرفت. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي- مقطعي روي 155 دانشجوي مامايي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كازرون در دو سال متوالي 1390 و 1391 انجام شد. ابزار پژوهش، براساس پرسش‌نامه استرس آموزش باليني اخوان‌اكبري، خودكارآمدي عمومي شرر، حمايت اجتماعي ساراسون، مقابله با استرس اندلر و پاركر و استرس رويدادهاي زندگي هولمز و راهه تهيه شد. نمره آزمون جامع و تفاوت ميان معدل ديپلم و ليسانس، معيار عملكرد باليني و تحصيلي بود. داده‌ها توسط نرم‌افزار 20 SPSS و با استفاده از ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون T مستقل تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين نمره استرس آموزش باليني دانشجويان در حد متوسط بود. استرس آموزش باليني با استرس رويدادهاي زندگي، مقابله با استرس و زيرگروه‌هاي مقابله اجتنابي و هيجاني همبستگي مثبت و معني‌دار داشت. همبستگي بين حيطه تجارب باليني با عملكرد تحصيلي و عملكرد باليني مثبت و معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: خودكارآمدي خوب دانشجويان، دسترسي آنها به حمايت اجتماعي مناسب با بيشترين رضايت از آن و استفاده بيشتر آنها از روش مقابله‌اي حل مساله موجب شده دانشجويان با وجود سابقه استرسي نسبتاً بالا، استرس آموزش باليني را در حد متوسط درك كنند، به‌طوري كه اين استرس عملكرد باليني و تحصيلي آنها را تغيير نداده است.

Aims: Students are one of the main elements effective on education quality. Investigating clinical training stress, regardless prior stress and other effective factors on how to deal with stress, would be incomplete. This study aimed to investigate the association between life events stress and clinical training stress, self-efficacy, social support, stress coping strategies and academic performance of midwifery students. Methods: This cross-sectional study was done on 155 midwifery students of Kazeroon Islamic Azad University in two consecutive 2011 and 2012 years. The instrument was prepared using AkhavanAkbari’s clinical instruction stress, Sherer’s general self-efficiency, Sarason’s social support and Andler and Parker’s stress coping strategies and Holmes and Rahe’s life events stress questionnaires. The clinical and academic performance criteria were comprehensive test score and difference between Diploma and Bachelor mean. Data were analyzed using SPSS 20 software using T-independent test and Spearman correlation coefficients. Findings: The students’ clinical teaching stress score mean was moderate. Clinical training stress and life event stress, dealing with stress and avoidance and emotional coping subgroups showed a significant and positive correlation. The correlation between clinical experience and academic performance clinical performance was positive and significant. Conclusion: The good students’ self-efficacy, their access to adequate social support with the higher level of satisfaction and the more utilization of problem-solving coping strategy cause students with high stress history understand the clinical training stress moderately so this stress does not change their clinical and educational performance.