نقش تعلل‌ورزي، خودتنظيم‌گري و باورهاي فراشناختي در پيش‌بيني انگيزش پيشرفت تحصيلي دانشجويان

Role of Procrastination, Self-Regulation and Metacognition in Predicting Students’ Academic Motivation

اهداف: در هر نظام آموزشي، پيشرفت تحصيلي مهم‌ترين شاخص توفيق فعاليت‌هاي علمي و آموزشي محسوب مي‌شود و بررسي عوامل موثر بر پيشرفت تحصيلي دانشجويان نزد پژوهشگران علوم تربيتي و روان‌شناسي از اهميت خاصي برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش تعلل‌ورزي، خودتنظيم‌گري و باورهاي فراشناختي در پيش‌بيني انگيزش پيشرفت تحصيلي دانشجويان بود. روش‌ها: اين پژوهش، مقطعي- توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اراك در سال تحصيلي 92-1391 تشكيل دادند كه 302 نفر از اين افراد به‌روش نمونه‌گيري تصادفي منظم و براساس جدول مورگان و كرچسي به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس انگيزش پيشرفت تحصيلي، مقياس خودتنظيم‌گري، مقياس باورهاي فراشناختي و مقياس تعلل‌ورزي تحصيلي دانشجويان استفاده شد. داده‌هاي به‌دست‌آمده به‌كمك نرم‌افزار SPSS 18 و با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام‌به‌گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: بين متغيرهاي باورهاي فراشناختي، خودتنظيم‌گري و انگيزش پيشرفت، ارتباط مثبت و معني­داري وجود داشت و ارتباط بين تعلل‌ورزي و انگيزش پيشرفت، منفي بود (0/01>p). همچنين حدود 18% واريانس مربوط به انگيزش پيشرفت توسط تعلل‌ورزي، خودتنظيم‌گري و باورهاي فراشناختي تبيين شد. نتيجه‌گيري: تعلل‌ورزي، قوي‌ترين پيش‌بين انگيزش پيشرفت تحصيلي محسوب مي‌شود.

Aims: In each educational system, educational achievement is the most important indicator of the success of educational and scientific activities and investigating the effective factors on students’ academic achievement is important to education and psychology researchers particularly. The aim of this study was to investigate the role of procrastination, self-regulation and metacognitive beliefs in predicting academic achievement motivation of students. Methods: This study is cross-sectional and correlation type. The study was done on all students of Arak University of Medical Sciences in 2012-13. 302 subjects were selected based on systematic random sampling method according to Morgan and Krejcie table. Academic achievement motivation scale, self-regulation scale, metacognitive beliefs scale and procrastination academic students’ scale (PASS) were used to collect data. Data were analyzed by the SPSS 18 software using Pearson Correlation coefficient and stepwise regression analysis. Findings: There was a positive and significant correlation between metacognitive beliefs, self-regulation and achievement motivation and there was a negative correlation between procrastination and achievement motivation (p<0.01). In addition, about 18% of the variance in achievement motivation by procrastination, self-regulation and metacognitive beliefs were explained. Conclusion: Procrastination is the strongest predictor of academic achievement motivation.