رابطه سبك‌هاي مديريت آموزشي در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي با هوش فرهنگي

Correlation of Conflict Management Styles in the Medical Universities and Cultural Intelligence

اهداف: هوش فرهنگي عاملي است كه مي‌تواند نقش مهمي در اثربخشي مديران و نيز نوع برخورد با تعارضات داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير هوش فرهنگي بر اثربخشي مديران و نيز سبك‌هاي مديريت تعارض در دانشگاه انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش توصيفي- همبستگي در سال 1393 روي 30 نفر از مديران و 180 نفر از كاركنان دانشگاه پيام نور اروميه انجام شد. ابزار اندازه‌گيري داده‌ها شامل پرسش‌نامه هوش فرهنگي آنگ و داين، پرسش‌نامه سبك‌هاي مديريت تعارض پوت‌نام و ويل‌سون و پرسش‌نامه اثربخشي پرداختچي بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، آزمون تحليل رگرسيون گام‌به‌گام،آزمون تحليل واريانس و آزمون توكي) انجام شد. يافته‌ها: رابطه بين هوش فرهنگي و اثربخشي مديران با سطح اطمينان 95/0، معني‌دار بود (288/0=r؛ 011/0=p). بين مولفه‌هاي انگيزشي (248/0=r؛ 028/0=p) و فراشناختي (311/0=r؛ 005/0=p) هوش فرهنگي با اثربخشي مديران رابطه معني‌داري وجود داشت، اما بين مولفه‌هاي رفتاري (173/0=r؛ 13/0=p) و شناختي (136/0=r؛ 231/0=p) هوش فرهنگي با اثربخشي رابطه معني‌داري وجود نداشت. همچنين رابطه بين هوش فرهنگي با سبك‌هاي راه‌حل‌گرايي (281/0=r؛ 012/0=p) و كنترل (328/0-=r؛ 003/0=p) معني‌دار بود، اما بين هوش فرهنگي و سبك عدم مقابله رابطه معني‌داري مشاهده نشد (046/0=r؛ 685/0=p). نتيجه‌گيري: هوش فرهنگي با سبك‌هاي مديريت تعارض راه‌حل‌گرايي و كنترل رابطه دارد ولي با سبك عدم مقابله رابطه‌اي ندارد.

Aims: Cultural intelligence is a factor that plays an important role in the effectiveness of managers and the types of deal with conflicts. This study aimed to investigate the correlation between cultural intelligence on and effectiveness of managers and conflict management styles in the universities. Methods: This descriptive-correlational study was done on 30 managers and 180 employees of Urmia Payame Noor University in 2014. Data were collected by Cultural Intelligence Questionnaire developed by Ang & L. Van Dyne and the Conflict Management Styles Questionnaire developed by Putnam and Wilson, and the Effectiveness Questionnaire developed by Pardakhtchi. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics analysis (Pearson Correlation Coefficient, stepwise regression analysis, analysis of variance and Tukey test). Findings: There was a significant correlation between cultural intelligence and effectiveness of managers with a confidence level of 0.95 (p=0.011 r=0.288). There was a significant correlation between motivational and meta-cognitive components of cultural intelligence with effectiveness of managers, but, there was no significant difference between behavioral (p=0.130 r=0.173) and cognitive (p=0.231 r=0.136) component of cultural intelligence with effectiveness of managers. Also, The relationship between cultural intelligence with solutions-oriented styles (p=0.012 r=0.281) and control (p=0.003 r=0.328) was significant, but no significant correlation was found between cultural intelligence and non-avoidance style (p=0.685 r=0.046). Conclusion: There is a correlation between cultural intelligence and conflict management styles and control but not with non-confrontational style.