نسبت «فهم سياسي» و «فقه سياسي» در امر به معروف و نهي از منكر

POLITICAL UNDERSTANDING an‎d POLITICAL JURISPRUDENCE

فقه سياسي به مثابة شاخه‌اي از انديشه و فهم سياسي اسلام، با تكيه بر روش‌شناسي اجتهاد، مربوط به ادارة مسائل اجتماعي و سياسي كشور و مشتمل بر دستورها، احكام و راهكارهايي در زمينة عرصه‌هاي گوناگون قدرت، نظام، سياست و اجتماع است. اين دانش فقهي داراي هويت جمعي است كه رسالت سامان دادن به زندگي اجتماعي و سياسي را برعهده دارد. يكي از مصاديق مهم فقه سياسي «امر به معروف» و «نهي از منكر» است كه براي تحقق اهداف حكومت اسلامي و مهم‌ترين راهكار براي تحقق فقه سياسي و حكومت اسلامي ضروري است. در واقع، دو امر توأما‌‌ن‌است. با اين همه، سامان‌بخشي «فقه سياسي» و «امر به معروف» و «نهي از منكر» خود نيازمند مباني فكري در فرايند «نظريه‌پردازي» و «نظام‌سازي» در پرتو فهم و بينش صحيح سياسي است. به همين دليل در اصل 109 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران يكي از شرايط و صفات مرجح رهبري «بينش صحيح سياسي» اعلام شده است.

Political theology as a branch of Islamic political thought and understanding, basedon the methodology of ijtihad, social and political issues related to theadministration of the country and includes the commands, decrees and guidelines inrelation to different areas of the system, politics and community. The mission of thejurisprudence of collective identity is responsible for shaping the social and politicallife. One of the most important examples of political jurisprudence is "enjoined" and"denied" to achieve the goals of Islamic rule. On the other hand rule "enjoined" and"denied" are the best strategy for achieving political jurisprudence and Islamic rule.Nevertheless, Samanbkhshy "political theology" and "enjoined" and "denied"require the intellectual foundations of the process of "theory" and "Nzamsazy"politically correct in the light of understanding and insight, which is why in Article109 constitution of the Islamic Republic of Iran is one of the preferred qualities ofleadership "politically correct vision".