انتخاب تأمين‌كنندگان بر مبناي ريسك تأمين‌كننده با استفاده از روش الكتره 3

Supplier Selection Based on Supplier Risk Using ELECTRE III: Case of Supply of Iron Ore in Esfahan Steel Company

مديريت زنجيره تأمين، فرآيند اتخاذ تصميم‌هاي يكپارچه از تأمين مواد اوليه تا مصرف كالا به‌وسيله مشتريان نهايي است. انتخاب تأمين‌كننده يكي از مهم‌ترين مسائل تصميم‌گيري در اين حوزه است كه در آن عوامل كيفي و كمي متعددي براي مشخص كردن تأمين‌كننده با بالاترين قابليت دخيل هستند. با افزايش پيچيدگي زنجيره تأمين، سطح بي‌اطميناني و ريسك موجود نيز افزايش پيدا مي‌كند. از اين ‌رو مديريت ريسك زنجيره تأمين به‌ويژه ارزيابي ريسك تأمين‌كنندگان مورد توجه سازمان‌ها قرار گرفته است. در اين پژوهش نخست ضمن شناسايي جامع ريسك‌هاي تأمين‌كننده در صنعت توليد فولاد به روش كوره بلند، يك دسته‌بندي سلسله مراتبي در قالب سه سطح و 38 رويداد ريسكي ارائه شد. سپس با در نظر گرفتن رويدادهاي ريسكي، مجموعه‌اي از 9 معيار براي ارزيابي ريسك‌ها در نظر گرفته شدند. در ادامه يك شاخص تركيبي مبتني بر معيارهاي ارزيابي و اوزان اهميت آنها به منظور ارزيابي دقيق‌تر و واقع بينانه‌تر ريسك‌هاي هر كدام از تأمين‌كنندگان ارائه شد. در‌نهايت از روش الكتره 3 براي ارزيابي و اولويت‌بندي تأمين‌كنندگان (معادن) سنگ آهن كارخانه ذوب آهن اصفهان استفاده شده است. بر اين اساس، معدن سنگ آهن جلال‌آباد به عنوان گزينه داراي ريسك كمينه و معدن شرق ايران به عنوان گزينه داراي ريسك بيشينه شناسايي و معرفي شدند.

Supply Chain Management (SCM) is an integrated process of decision making from supplying raw materials to consume final product by final customers. Selecting of most appropriate suppliers is one of the most important decision making problems affected by different qualitative and quantitative parameters. As supply chain gets more complex, uncertainty and risk level in the supply chain would increase. Hence supply chain risk management, especially supplier risks, has become a major issue in the organizations. In this study at first by identifying suppler risks in the steel industries using blast furnace, a hierarchical classification of risks (38 risk events in 3 levels) was developed. At the second step, by considering risk events set, a group of nine evaluation criteria was proposed. Afterward for more accurate assessment of each supplier risks, a composite risk index is proposed based on the evaluation criteria and their importance weights. Finally, by employing the ELECTRE III, the priority of suppliers (mines) of Esfahan Steel Company was evaluated and the most appropriate one was determined. Based on obtained results, Jalal-Abad and Shargh-Iran iron ore complexes can be considered as suppliers having lowest and highest risk levels, respectively.