بازنمايي ميراث ناملموس «ساراي» در فرهنگ شهروندان زن اردبيل1

«ساراي» جزو ميراث معنوي مردم آذربايجان است كه در فرهنگ، تفكر و نوع نگاه آنان ريشه دارد؛ به گونه اي كه در ادبيات شفاهي، موسيقي، داستان و شعر جلوه گر شده است. در اين پژوهش به ميراث فرهنگي ناملموس به عنوان سرمايه اي فرهنگي نگريسته مي شود كه مي تواند زمينه ساز اراده، مقاومت و استدلالات فردي كنشگران حال حاضر جامعه براي گذر از بحران هاي فرهنگي و اجتماعي قرار گيرد. بازنمايي مفهومي از افلاطون است كه در ايده و عمل انديشمندان متاخر در حوزه ميراث معنوي ظهور يافته و امروزه بحث اصلي دانشگاهي است. اين تحقيق به روش كيفي انجام شده است و ماهيتي توصيفي و پديدارشناختي دارد و هدف از آن مطالعه پايداري ارزش هاي معنوي و يا بازنمايي آن در زندگي شهري مردم اردبيل با مطالعه ميراث معنوي ساراي در زندگي امروزي زنان شهر اردبيل است. ميراث فرهنگي ناملموس دربردارنده ارزش هاي تاريخي، فرهنگي، معنوي، علمي، زيبايي شناسي و ارزش روح زمانه است و مي تواند در رشد و تحرك ارزش هاي مشترك و بازنمايي ارزش ها در زندگي روزمره مردم موثر باشد. داستان «ساراي» از روال هاي زندگي ديرين مردم ايران و منطقه آذربايجان پرده برداشته است و از سويي به وجود فرهنگ مقاومت و اخلاق مدار اين منطقه اشاره دارد و امروزه مي تواند در احياي ارزش هاي اخلاقي، تعهد به خانواده براي نسل هاي حال و آينده بازنمايي و ارائه شود.