وجوه نقيضه پردازي در اشعار نظام الدين قاري يزدي

نقيضه پردازي يكي از كهن ترين روش هاي طنزپردازي در ادبيات فارسي است. اگرچه پيشينه و بسامد كاربرد اين تكنيك در ادبيات ما بسيار كمتر از پارودي در ادبيات انگليسي است؛ اما همين تعداد معدود نيز چندان كه بايسته بوده، برررسي نشده است. اشعار نظام الدين قاري يكي از نمونه هاي نقيضه پردازي در ادبيات ماست كه از دو جنبه ساختار نقيضه و نيز محتواي فولكلور آن متني ارزشمند شمرده مي شود. هدف نگارنده در اين مقاله پرداختن به ساختار، اغراض، اشكال و محتواي اين اثر با استفاده از روش تحليل و توصيف است. در اين تحقيق سعي بر اين است با رويكردي جزء نگر، وجوه گوناگون نقيضه پردازي در اين اثر بررسي شود. پژوهش حاضر نشان مي دهد نقيضه تا چه ميزان در شناخت ديگر متون، درك ما از مفهوم طنز نزد قدما و آشنايي با شيوه هاي مختلف نقيضه پردازي در متون نقيضي مفيد خواهد بود. از منظر چنين مطالعاتي است كه مي توان به معنا و مفهوم نقيضه در ادبيات فارسي و كاركرد آن پي برد.