رابطه بين مولفه هاي فراشناختي و نگرش هاي ناكارآمد در بيماران سرپايي مبتلا به اختلال خلق دو قطبي II

Evaluation of relationship between metacognition components and dysfunctional attitudes in outpatients with bipolar mood disorder II

مقدمه: هدف اين پژوهش بررسي ارتباط بين فراشناخت و نگرش هاي ناكارآمد در بيماران مبتلا به اختلال خلق دوقطبي II مي باشد. روش بررسي: در يك مطالعه مقطعي و بررسي پيامد، 36 بيمار(20 زن و 16 مرد) با تشخيص اختلال دو قطبي II قبل از ورود به چرخه درمان دارويي به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و قبل از درمان دارويي اقدام به تكميل پرسشنامه فراشناخت و مقياس نگرش هاي ناكارآمد(DAS) كردند. تشخيص اختلال بر مبناي مصاحبه نيمه ساختار يافته باليني بر مبناي DSM-IV (SCID-CV) صورت گرفت. نتايج: نتايج تحليل ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه فراشناخت و مولفه هاي آن با نگرش هاي ناكارآمد رابطه مثبت و معناداري دارند(28/0=r، 05/0 >P). همچنين نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه مولفه هاي باورهاي منفي نسبت به كنترل ناپذيري و خطر و باور به نياز به كنترل افكار به ترتيب پيش بيني كننده نگرش هاي ناكارآمد مي باشد(0/29 و 0/35=R²، 05/0 >P). اين دو مولفه بيشترين ارتباط مثبت و معنادار را با مولفه هاي تاثيرپذيري، آسيب پذيري و كمال گرايي در مقياس نگرش هاي ناكارآمد نشان دادند. مولفه هاي باورهاي مثبت در باره نگراني، باورهاي مربوط به اطمينان شناختي و باورهاي مربوط به خودآگاهي شناختي در پيش بيني متغير ملاك و مولفه هاي آن سهم معناداري نشان ندادند. نتيجه گيري: در مجموع نتايج اين پژوهش بيان مي كند كه اختلال در سطوح بالاتر فراشناخت، نگرش هاي ناكارآمد بيماران مبتلا به اختلالات دوقطبي II را افزايش مي دهد.

Introduction: The aim of this study was to evaluate the relationship between metacognitive components and dysfunctional attitudes in outpatients with bipolar mood disorder II. Methods: Thirty-six young adult outpatients with current diagnoses of BMD II(20 females and 16 males) were recruited from Esfahan Counseling Center. Diagnoses were based on the Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorder-Clinical Version(SCID-CV). A battery of questionnaires including Metacognition Questionnaire and Dysfunctional Attitude Scale(DAS) were self-assessed by patients before medical therapy. Results: Pearson's correlation analysis showed that the components of metacognition and its relationship with dysfunctional attitudes is positive and significant(r= 28/0، p<0/05). Multiple regression analysis showed that two of the metacognitive components emerged as potentially useful in prediction of dysfunctional attitudes(negative beliefs about uncontrollability، danger and thoughts control). Also، results indicated that those two components have a significant positive relationship with vulnerability، perfectionism and effectiveness)R²= 0/29، 0/35; p<0/05). Components of positive beliefs about worry and beliefs about cognitive self-consciousness related to cognitive confidence in predicting the criterion variable and its components showed no significant contribution. Conclusion: Study findings suggest that DSM-IV BMD II outpatients with metacognitive distortions have shown higher levels of dysfunctional attitudes.