جلوه هاي فرهنگ عامه در نمايشنامه هاي حميد امجد ( با تمركز بر نمايشنامه هاي سه خواهر و ديگران، پستوخانه، شب سيزدهم و زائر)

مقاله حاضر سعي دارد تا با رديابي شاخص هاي فرهنگ عامه در روند توليد متون نمايشي ايران به راهكارهاي بومي سازي ادبيات نمايشي توجه نشان دهد. اين مطالعه به شيوه ميان رشته اي سعي دارد نقش تاثيرگذار فرهنگ عامه را در پردازش الگوهاي بومي نگارش خلاق براي هنرهاي نمايشي بررسي كند. حميد امجد به عنوان يكي از نمايشنامه نويسان نسل متاخر ايراني به دليل بهره گيري از وجوه متنوع فرهنگ عاميانه در خلق و بازنمايي جهان نمايشي آثارش نمونه پژوهشي مناسبي تلقي مي شود تا شاخص هايي نظير زبان گفتار، باورها و آداب و رسوم، رفتارها يا نشانه هاي رايج در فرهنگ عاميانه ايران مورد تحليل قرار گيرند. اين تحقيق با گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و به شيوه مواجهه مستقيم با متن هاي نمايشي تدوين شده و با اتخاذ روش توصيفي- تحليلي تلاش مي كند تا ظرفيت هاي بالقوه فرهنگ عامه ايران را در سازماندهي ايده و تحقق آنها به كمك شگردهاي نمايشنامه نويسي را موكد سازد. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد پاره اي از مهم ترين شاخص هاي فرهنگ عامه ايران نظيرداستان هاي عاميانه، ضيافت هاي عاميانه، زبان عاميانه به طرق گوناگون در روند خلق نمايشنامه هاي حميد امجد مورد توجه واقع شده است. مقايسه اي تطبيقي با برخي مفاهيم و عناصر نمايشي نظير شخصيت پردازي، موضوع نمايشي، خلق فضاهاي اقليمي و نيز لحني فرهنگي، كاربرد وجوه غالب متفاوتي از اين حيث را نشان مي دهد. در نهايت اين مقاله نشان مي دهد كه بكارگيري عناصري از فرهنگ عامه در نحوه سازماندهي اطلاعات نمايشي به نحو قابل توجهي نشان از تمايل اين نويسنده براي خلق يك الگوي درام بومي دارد.