آيين زنده، ارتباط زنده

Live Rituals, Live Communication

اين پژوهش به معرفي ساختار مناسب براي ارائة آيين‌ها و مناسك مذهبي در تلويزيون مي‌پردازد. به‌رغم اهميت برنامه‌هاي مناسكي‌ـ مذهبي به ‌نظر مي‌رسد در تلويزيون كشور ما كمتر آثار قابل اعتنايي به اين شيوه توليد مي‌‌شود. از دلايل اين ضعف فقدان شناخت علمي، حرفه‌اي و تئوريك در اين زمينه است. پژوهش حاضر به شيوة اسنادي‌ـ كتابخانه‌اي، با هدف شناخت ساختار مناسب برنامه‌هاي مناسكي‌ـ مذهبي نتايج كاربردي خود را ارائه مي‌كند. نخست رويكرد ابزارانگارانه وسپس رويكرد فناوري محور، از ديدگاه‌هاي فلسفي، ارتباطي و جامعه‌شناختي، درباره حضور دين در رسانة تلويزيون، مورد بررسي قرار مي‌گيرد. پس از آن ديدگاه سوم و بينابيني با محوريت نظريه همگرايي رسانه‌هاي مدرن وسنّتي معرفي خواهد شد. توجه به الگوي ارتباطي مناسب براي حضور آيين‌ها و مناسك مذهبي در تلويزيون از اهميت شاياني براي انتخاب ساختار مناسب برنامه‌سازي برخوردار است. به همين جهت مدل ارتباط آييني در چارچوب نظريه همگرايي به عنوان الگوي مناسب ارتباطي براي ارائة آيين‌ها و مناسك مذهبي در تلويزيون در نظر گرفته شده است. تعامل و نمايش ايمان مشترك، مهم‌ترين مفاهيم براي درك مدل ارتباط آييني است. با توجه به اهميت اين مفاهيم، قالب برنامه‌هاي زنده تلويزيوني با ويژگي‌هاي ساختاري واقعيت نمايي، تعامل و همزماني، مناسب‌ترين زمينه را براي برقراري يك ارتباط آييني، از طريق ارائه‌ رسانه‌اي آيين‌ها و مناسك مذهبي به‌وجود مي‌آورد. هم‌پوشاني ساختار برنامة زندة تلويزيوني با اقتضائات الگوي ارتباط آييني، اين پژوهش را به مهم‌ترين نتايج خود مي‌رساند. با استفاده از ساختار برنامه‌هاي زندة تلويزيوني در چارچوب الگوي ارتباط آييني مي‌توان محمل مناسبي براي ارائة آيين‌ها و مناسك مذهبي در قالب برنامه‌هاي تلويزيوني فراهم آورد

This article is an attempt to introduce a suitable structure and format for the broadcasting the religious ceremonies on Television. In spite of the importance of this issue still there has not been enough attention to the it and that is due to the lack of a theoretical and professional outlook in this regard. This study based on a library-documentary methodology will explore the dimensions of this subject aiming to find the proper structure for religious programs. The idea of presenting religion in television from philosophical, sociological and communicational aspects will be examined firstly by a means-oriented approach, secondly by a technological approach and finally by third approach combining the modern and traditional media. It seems that the theory described as cognitive convergence theory by which we can integrate and combine all elements involved is a good way to design a model for ritual communications. Interaction and demonstration of faith are the most important factor for understanding the ritual communications. That is why TV programs and specially the live programs covering the events of this kind are so significant in this regard