بررسي همسنج جايگاه زن در ضرب المثل هاي امثال و حكم و فرهنگ ضرب المثل هاي آكسفرد بر بنياد ديدگاه هاي روان شناختي آلفرد آدلر و اريك برن

در ميان گونه هايي كه ما به عنوان ادبيات عاميانه مي شناسيم، ضرب المثل ها يكي از بهترين زمينه هاي پژوهش بر روي انديشه هاي گويشوران يك زبان به شمار مي آيند؛ در حقيقت اين گونه، بخشي از ادبيات هر سرزمين است كه مردم آن را به عنوان بهترين راه براي بيان انديشه هاي رايج ميان خويش برگزيده اند و از آن به عنوان زبان گوياي حالات رواني خود بهره مي برند؛ از اين رو بررسي تطبيقي ضرب المثل هاي پارسي و انگليسي با تمركز بر موضوع زن، با اتكا بر امثال و حكم و فرهنگ ضرب المثل هاي آكسفورد، مي تواند نمايانگر بخشي از ذهنيت گويشوران زبان پارسي و انگليسي باشد؛ به ويژه زماني كه اين بررسي هم سنج با بهره گيري از ديدگاه هاي روان شناسي اريك برن و آلفرد آدلر صورت گيرد. آموزه هايي كه تحت عنوان اصطلاح آلودگي در روا ن شناسي برن و اصطلاح اشتباه هاي بنيادي در روان شناسي آدلر مطرح شده است، مي تواند زمينه را براي تحليل دقيق ضرب المثل هاي اين دو مجموعه فراهم سازد؛ بررسي دقيق و آماري ضرب المثل ها بر پايه ديدگاه هاي يادشده، رهگشاي درك دقيق و واكاوي تطبيقي جايگاه زنان در ضرب المثل هاي دو زبان خواهد بود. بررسي تطبيقي دو مجموعه ضرب المثل ياد شده، اين نكته را بر ما آشكار مي سازد كه درصد آلودگي و اشتباهات بنيادي در ضرب المثل هايي كه در پيوند با موضوع زن هستند، در هر دو زبان بسيار بالاست؛ البته بسامد ضرب المثل هاي سالم در فرهنگ ضرب المثل هاي آكسفورد به ميزان 14.035درصد از ضرب المثل هاي فارسي امثال و حكم افزون تر است.