چارچوب هاي رسانه هاي خبري غربي و نحوة بازنمايي جنبش هاي مردمي كشورهاي عربي با تأكيد بر بحرين و مصر

Framing in the Western News Media and the Style of Representation of the Popular Movements in Arab World With a Special Emphasis on Bahrain and Egypt

بي شك دولت هاي غربي در قبال بيداري اسلامي غافلگير شدند و يك بار ديگر كارايي دستگاه هاي اطلاعاتي غرب كه از پي شبيني انقلاب اسلامي ناتوان مانده بودند، زير سؤال رفت. سرايت انقلاب مردم تونس به مصر براي نخستين بار دومينوي انقلاب ها را در جهان عرب به راه انداخت. سؤال اصلي اين مقاله اين است كه چارچوب هاي رسانه اي و نحوة بازنمايي تحولات و رويدادهاي خيزش مردمي در كشورهاي عربي در سال 1389 چيست؟ در اين مقاله بهره گيري از نظريه چارچوب نشان داده شده است كه سياست گذاري دولت ها و چارچوب هاي رسانه هاي خبري غربي در قبال تحولات خاورميانه همسو و هماهنگ پيش رفتند و رسانه هاي غربي نيز كوشيدند همسو با دولت هاي خود در بازنمايي تحولات بيداري اسلامي به برساختن واقعيت در ذهن و نگاه مخاطبان خود بپردازند. البته شايد بتوان گفت شدت غافلگيري در تحولات مربوط به مصر و ليبي كمتر از تونس بوده و اين فرصت را به دولتمردان و رسانه هاي غربي داده است تا به زعم خود به مديريت تحولات بپردازند و براي كاستن از آثار زيانبار انقلاب هاي مردم كشورهاي عرب بر منافع غرب و به ويژه امنيت رژيم صهيونيستي و تأمين مطمئن انرژي، سياست هاي خود را به پيش برند. در اين مقاله ضمن تشريح نقش رسانه ها در جنبش هاي اخير، به بازتاب چارچوب گذاري دولت هاي غربي در بازنمايي رسانه هاي غرب با تأكيد بر تحولات بحرين و مصر در زمستان 1389 ، يعني اوج اين تحولات بعد از انقلاب تونس پرداخته شده است. مه مترين سياست ها و چارچوب هاي رسانه اي غرب در قبال بحرين در درجة اول بايكوت خبري و در درجة بعد حمايت از دولت بحرين و كوچك نمايي اعتراضات مردمي و ارائة تصويري از خود كه نسبت به روند اصلاحات حساسيت دارد، است. دربارة مصر م يتوان گفت حمايت از مبارك در نقطة آغاز، به حداقل رساندن آثار جابه جايي مبارك با تقليل دادن مطالبات مردم مصر، القاي ماهيت صرف مردم سالار، خيزش مردم و كوچك نمايي هويت اسلامي قيام مردم مصر از جمله سرفصل هاي بازنمايي تحولات منطقه به ويژه در بحرين و مصر در جريان بيداري اسلامي در رسانه هاي خبري غرب بوده است

Undoubtedly the western governments got surprised by the Islamic awakening and again the effectiveness of their intelligence agencies came under question, something that happened once when they ailed to predict the Islamic revolution of Iran. With the spillover of the Tunisian revolution to Egypt the domino of revolutions began in the Arab World. The main question of this paper is about the frameworks of the Western News Media and the way they chose to represent the popular movements in Arab World in 2011. Using the Framing Theory this article shows that there is a meaningful coordination between the official policies of the western government and the media performances in these countries. The article argues that the degree of surprise in Egyptian and Libyan case was rather low comparing to that of Tunisia and that gave the western media and governments an opportunity to draw a strategy on how to deal with them posing the minimum threats towards their interests and that of Israeli regime. It will be shown in the article that in the Bahraini case the western media adopted a policy of boycotting the events 9in the f9rst place and then supporting the Bahraini government and minimizing and understating the significance of the Bahraini revolution. However in Egyptian case first they adopted a policy of supporting Mubarak and then the minimizing the demands of the Egyptian people, reducing the Islamic nature of the movement and pretending that it is purely a political and ant -dictatorship movement