رهيافت فرهنگي در تبيين وقوع انقلاب اسلامي

انقلاب اسلامي ايران به اعتراف بسياري از صاحب نظران داراي ويژگيهاي منحصر به فردي است كه باعث تمايز آن از ساير انقلابها شده است. از آن جمله مي توان به مساله فرهنگي و ايدئولوژيك حاكم بر افكار عمومي حاضر در جريان انقلاب اشاره كرد. مسلماً در بحث علت يابي وقوع انقلابات عوامل مختلف اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي مدنظر قرار مي گيرد، اما در مقاله حاضر سعي شده است در جهت تحديد موضوع بر عامل فرهنگي انقلاب تمركز شود و از آن جايي كه ايدئولوژي شيعه نسبت به ساير ايدئولوژيهاي حاضر در دوران انقلاب نقش پر رنگ تري را ايفا كرده است. بنابراين پرداختن به اين موضوع شايسته به نظر مي رسد. در اين مقاله با پرداختن به نظريات حامدالگار، نيكي آر.كدي و ميشل فوكو چهارچوب نظري مناسب تدوين شده و سپس با الهام از نظريات مذكور در عناصر فرهنگي دخيل در وقوع انقلاب اسلامي به بررسي ارزشها، ايدئولوژي شيعه، نقش رهبري، نقش ساير علما و روحانيون و نقش دانشگاهيان و روشنفكران در جريان وقوع انقلاب پرداخته شده است.