مباني و مصداق‌هاي آزادي ارتباطات و اطلاعات در حقوق و انديشة اسلامي

The Principles of Freedom of Information and Communication In Islamic Thought and law

اصل آزادي اطلاعات از جمله اصول ترديدناپذير در جهان امروز است، كه به عنوان يكي از حقوق اساسي بشر در اسناد معتبري، مانند اعلاميه جهاني حقوق بشر و ميثاق بين‌المللي حقوق مدني و سياسي، مورد تصريح قرار گرفته است. قانون انتشار و دسترسي آزاد به اطلاعات نيز در ايران براي اجرايي شدن همين حق در سال 1388به تصويب رسيد. اين مقاله در پي تبيين مستندات و ريشه‌هاي اين حق و مصداق‌هاي آن در متون و منابع اسلامي‌است. به همين منظور پس از طرح مسئله و بيان اهميت آن در نظام اسلامي، از حق دسترسي به اخبار و اطلاعات، حق حضور دائمي و همگاني در صحنه، حق مشاركت در ادارة امور كشور، و سرانجام حق نظارت و نقد عملكردها به عنوان چهار مصداق مهم از اين حق ياد كرده و نمونه‌هايي ارائه مي‌دهد. تبيين موارد فوق به فرهنگ‌سازي در احترام به اين حق بشري، تفسير صحيح از قانون مصوب و جلوگيري از اعمال سليقه‌ها كمك مي‌كند

Freedom of Information is one of the main principles in the world; it is the main human rights in the Universal Declaration of Human Rights as well as the International Covenant on Civil and Political Rights. In Iran the Freedom of information laws was approved in2009.this paper has tried to investigate the roots of this laws as well as its instances in Islamic sources and tests. For main instances has been introduced as followed: the right of access to information, the right of present in public issues, the right of participation in political and social issues, the right to criticize the government performance. The explanation of these rights can be helpful to respect the human rights, interpret the law and avoid any different idea beyond the law.