ارائه الگوي ارتقاء نفوذ در محيط امنيتي در حال گذار

پيچيدگي محيط امنيتي برآمده از عوامل متعددي است كه از بين اين عوامل، عدم وجود پارادايم غالب در اين محيط، زمينه قرار گرفتن محيط امنيتي در شرايط گذار را فراهم مي‌كند. وجود شرايط گذار در محيط امنيتي، از اثرگذاري آن بر امنيت بازيگران نمي‌كاهد، بر اين اساس داشتن الگويي علمي و بومي به‌ منظور ايجاد، تعميق و مديريت نفوذ در اين محيط ضروري است كه در عين توجه به وضعيت گذار محيط امنيتي، ارتقاء نفوذ در آن را نيز موردتوجه قرار دهد. بر اين اساس هدف اصلي اين پژوهش ارائه الگويي براي ارتقاي نفوذ در محيط امنيتي در حال گذار است. در اين راستا با اتكاء بر نظريه حسين عصاريان نژاد در گذارهاي نفوذ با رويكرد كيفي و مبتني بر روش جمع‌آوري اسنادي و مصاحبه، طراحي الگوي نفوذ در محيط امنيتي در حال گذار در دو حوزه كلي مباني و فرآيند مورد توجه قرارگرفته است كه حوزه مباني داراي زيرمجموعه‌هاي ويژگي‌ها، اصول و قواعد و ابعاد نفوذ امنيتي بوده و فرآيند نيز دربرگيرنده سه مرحله برهم زدن نظم نسبي موجود، ايجاد نظم جديد و مديريت نظم جديد تعيين گرديده است. ديدگاه طيفي به پارادايم‌هاي عمده در حال تقابل با لحاظ شاخص‌هاي مبنايي و كاركردي در محيط امنيتي، به‌كارگيري تركيبي از ابعاد نفوذ با اتكاي مبنايي به بُعد فرهنگي، استفاده هم‌زمان از قدرت سخت و نرم در محيط امنيتي در حال گذار، انتخاب يكي از سه رويكرد تطبيق، تحول‌آفريني، قاعده آفريني و يا تركيبي از آن‌ها در رويكردهاي نفوذ در محيط امنيتي را نشان مي‌دهد. در ترسيم نهايي الگوي حاصله، عنوان الگوي كشتي بادباني براي الگوي ارتقاء نفوذ در محيط امنيتي در حال گذار انتخاب‌شده است كه داراي دو بادبان اصول و قواعد و ابعاد با ناخدايي مديريت نظم جديد و مبتني بر اتاق فرماندهي و عامل تعادل ويژگي‌هاي نفوذ در برخورد با امواج پارادايميك بي‌نظمي‌هاي امنيتي حال حركت است.