الگوي تعامل پليس و رسانه‌هاي ارتباط‌جمعي در پيشگيري از وقوع جرم و نقش آن در احساس امنيت

در رسانه‌هاي گروهي يكي از عوامل مهم ايجاد احساس امنيت در جامعه مي‌باشند كه در اين خصوص لازم است كه تعامل مناسبي ميان پليس و رسانه صورت پذيرد. با توجه به ماهيت اجتماعي پليس و رويكرد نيروي انتظامي به سمت پليس جامعه‌محور و همچنين تاكيد مقام معظم رهبري در خصوص تعامل مناسب با اقشار مردم، پليس بيش از هر سازمان نظامي و امنيتي نيازمند جلب آراي عمومي و تعامل مناسب با وسايل ارتباط‌جمعي مي‌باشد. اين تحقيق باهدف ارائه الگوي مناسب براي تعامل پليس و رسانه‌ها براي پيشگيري از وقوع جرم و شناخت مولفه‌ها شاخص‌هاي آن انجام‌ شده است. روش تحقيق در اين مقاله موردي زمينه‌اي با رويكرد همبستگي است. در اين تحقيق براي جمع‌آوري اطلاعات از روش‌هاي اسنادي (فيش‌برداري به‌صورت توصيفي)، پيمايشي با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه با خبرگان استفاده‌ شده است. در اين تحقيق نمونه‌گيري به‌صورت احتمالي صورت پذيرفته است. جامعه آماري تعداد 300 نفر و حجم نمونه از طريق فرمول كوكران برابر 183 نفر مي‌باشد. نتيجه تحقيق نشان مي‌دهد مهم‌ترين شاخص‌هاي تعامل پليس و رسانه‌ها، اطلاع‌رساني و افزايش آگاهي‌هاي عمومي، برنامه‌سازي، افزايش مشاركت عمومي، شناساندن جرائم و مجازات‌هاي آن و دشوار ساختن ارتكاب جرم مي‌باشد كه الگوي تعامل پليس و رسانه برابر نتايج به‌دست‌آمده ناشي از ميزان رابطه همبستگي ميان اين شاخص‌ها به‌دست‌آمده است كه درنهايت شاخص‌هاي به‌دست‌آمده در اين تحقيق ضمن پيشگيري از وقوع جرم ، موجب افزايش احساس امنيت در جامعه مي‌گردد.