بررسي تأثير حاشيه‌نشيني بر وقوع جرايم نزاع و درگيري (مطالعه موردي شهرستان قم)

(The effect on crime marginalization conflicts (Case study city of Qom

زمينه و هدف: بدون شك افزايش جرايم و ناهنجاري ها يكي از نتايج رشد سريع شهرهاست. مكان و زمان و انسان سه عنصر اصلي در شكل گيري پديده مجرمانه محسوب مي گردد. لذا، توزيع نابرابر انواع جرايم و بزهكاران، ناشي از تفاوت در ساختار مكاني، زماني و رفتاري، مي باشد. در واقع گونه هاي خاصي از بزهكاري از جمله نزاع در بسترهايي از اين ساختارها، شكل مي گيرند. نوشتار حاضر به بررسي تأثير پديده حاشيه نشيني بر وقوع جرايم نزاع و درگيري در يكي از كلانشهرهاي مهمّ كشور يعني شهر مقدس قم، كه داراي ويژگي هاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و مذهبي خاصي مي باشد پرداخته است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر از نظر نوع و هدف، كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل چهل و پنج نفر از افسران شاغل در فرماندهي انتظامي شهرستان قم مي باشد كه حداقل مدت پنج سال سابقة كار در دواير قضايي و پيشگيري كلانتري ها و پاسگاه‌ها را داشته‌اند. در راستاي جمع آوري اطّلاعات، به منظور تدوين ادبيات تحقيق، از روش كتابخانه اي و فيش برداري استفاده شده است، در مرحله دوم، با استفاده از پرسشنامه به بررسي و نظرسنجي در مورد تاثير حاشيه نشيني و عوامل موثر بر آن، بر ميزان وقوع جرايم نزاع و درگيري پرداخته شده است. يافته ها و نتايج: بر اساس نتايج تحقيق مي‌توان بيان داشت كه نزاع يك پديدة چند بعدي است كه عوامل متعددي در شكل گيري آن تاثير دارند از جمله؛ مسائل و مشكلات فردي، رواني و عاطفي و هم مسائل اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و جغرافيايي. تعيين اين كه كدام عامل تأثيرگذارتر است، موضوع پيچيده اي است كه بسته به شرايط متفاوت است. نتايج تحقيق بيانگر اين است كه تلفيقي از همه عوامل بررسي شده فوق در اين امر دخيل مي باشند كه براي كاهش و پيشگيري از نزاع بايد در راستاي كنترل و رفع اين عوامل برنامه ريزي نمود.