كليدواژه :
فضاي مجازي , اخلاق , جرم , پيشگيري , فرهنگ
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: گسترش روز افزون جرايم در فضاي مجازي با توجه به تأثيرات منفي كه بر روي فرهنگ اجتماعي دارد، مورد توجه ويژه مسؤلان و كارشناسان فرهنگي، اجتماعي، سياسي و ساير حوزه‌ها بوده و براي پيشگيري و كاهش آن نياز به برنامه ريزي همه جانبه مي‌باشد و تنها با برخورد هاي امنيتي اين پديده قابل كنترل نمي‌باشد، هدف اين پژوهش بررسي نقش شيوهاي فرهنگي پيشگيري از جرائم اخلاقي در فضاي مجازي مي‌باشد.
روش شناسي: براي انجام اين پژوهش از روش توصيفي پيمايشي استفاده شده و اطلاعات مربوط به پژوهش از طريق پرسش نامه محقق ساخته كه در بين 120 نفر از متوليان فرهنگي شهر همدان توزيع گرديده، جمع آوري شده است. فرضيه هاي پژوهش با استفاده از آزمون هاي ميانگين، انحراف معيار، كاي اسكوئر، آزمون فريد من و آزمون تي تك نمونه اي مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته‌ها: به ترتيب مؤلفه‌هاي آگاه‌سازي خانوده‌ها با ميانگين 30/72 بيشترين نقش را در پيشگيري از جرايم اخلاقي در فضاي مجازي مطالعه موردي شهر همدان در سال 94 داشته و در رتبه اول قرار دارد و پس از آن ترويج سبك زندگي اسلامي با ميانگين 17/28 در رتبه دوم و نظارت همگاني با ميانگين 12/31 در رتبه سوم قرار دارد.
نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاكي از آن است كه بين متغيرهاي آگاه سازي خانواده‌ها، ترويج سبك زندگي اسلامي، نظارت همگاني، راه‌اندازي شبكه ملي اطلاعات و آموزش استفاده صحيح از ابزارهاي ارتباط جمعي با متغير پيشگيري از جرايم اخلاقي در فضاي مجازي رابطه معناداري وجود دارد.
چكيده لاتين :
Background and objectives: The increasing spread of cybercrime, considering its negative effects on social culture, has been taken into particular account by cultural, social, and political authorities and other experts, and a comprehensive plan is required for its prevention and reduction. This phenomenon cannot be controlled only by security confrontations. The purpose of this study is to investigate the role of cultural practices of ethical crime prevention in cyberspace.
Methodology: A descriptive-survey method was used for conducting this study and the research data were collected through a researcher-made questionnaire distributed among 120 cultural custodians of Hamedan. The research hypotheses were analyzed using mean, standard deviation, Chi-Square, Friedman test and one-sample t-test.
Findings: Respectively, the components of informing families, with the mean score of 72.30, had the greatest role in preventing ethical crime in cyberspace in the case study of Hamadan city in 2015. It was in the first rank. Then, the promotion of Islamic lifestyle, with the mean score of 28/17, was in the second rank. The public supervision, with the mean score of 31/12, was in the third rank.
Results: The results of this study indicate that there is a significant relationship between the variables of informing families, promoting Islamic lifestyle, public supervision, establishing a national information network, and teaching the proper use of mass communication tools and the variable of preventing ethical crimes in cyberspace.
