آثار حاكم بر ضمانت نامه هاي بانكي

ضمانت نامه بانكي، تعهد بانك در برابر ذي نفع است، مبني بر اينكه اگر مضمون عنه از انجام تعهدات قراردادي برعهده گرفته شده به موجب قرارداد پايه قصور نمايد، به صرف اينكه قصور وي را طرف ذي نفع قرارداد اعلام كند، بانك وجه تعيين شده در ضمانت نامه را به وي بپردازد. صدور ضمانت نامه مانند هر عمل حقوقي ديگري داراي آثاري است، زيرا هدف از ايجاد و انعقاد هر نهاد حقوقي، دستيابي به آثار آن نهاد حقوقي است. براي تعيين آثار هر نهادي بايد در ابتدا ماهيت حقوقي آن را تشخيص داد و سپس با مشخص شدن ماهيت، بر اساس آن، به آثاري كه آن نهاد حقوقي ايجاد كرده است پي برد. در اين تحقيق، به تعيين آثار ناشي از صدور ضمانت نامه پرداختيم و پس از تفكيك روابط مضمون عنه و ضامن و ذي نفع در مقابل يكديگر، حقوق و تعهدات هر يك از آنها را در برابر ديگري تعيين نموديم. در نهايت نتيجه مي گيريم كه مهم ترين تعهد در ضمانت نامه بانكي، تعهد بانك در برابر ذي نفع مبني بر پرداخت وجه ضمانت نامه به وي مي باشد. به محض مطالبه وجه ضمانت نامه توسط ذي نفع، بانك مكلف است وجه را به وي پرداخت كند و به غير از استثناي تقلب، بانك حق ندارد با استناد به قرارداد پايه از پرداخت وجه ضمانت نامه امتناع كند؛ زيرا مطابق اصل استقلال، تعهد بانك در برابر ذي نفع يك تعهد كاملاً مستقل و منفك از قرارداد پايه مي باشد.