عنوان مقاله :
تاملي در جواز خودكشي با انگيزه حفظ اسرار
پديد آورندگان :
مظاهري طهراني، محمد جواد گروه فقه و مباني حقوق اسلامي،واحد تهران مركزي،دانشگاه آزاد اسلامي , عظيمي گركاني، هادي گروه فقه و مباني حقوق اسلامي،واحد تهران مركزي،دانشگاه آزاد اسلامي
كليدواژه :
خودكشي , صدمه به خود , حفظ اسرار , افشاگري , دفع ضرر
چكيده فارسي :
آموزهها و تعاليم ديني از يك طرف سفارشهاي فراواني بر واجب بودن رازداري و حفظ اسرار كرده و از جانب ديگر، تاكيد فراوان بر حفظ جان و ارزشمندي حيات انساني و حرام بودن خودكشي نموده است.
حال فرضاً، در شرايطي كه فرد به اضطرار مجبور باشد بين حفظ اسرار و خودكشي يكي را انتخاب كند و راه ديگري نيز برايش وجود نداشته باشد، بديهي است كه به حكم عقل و مصلحت، بايد امري را كه داراي كمترين مفسده است انتخاب كند؛ بنابراين اگر برايش اثبات گردد كه خودكشي مفسده بيشتري دارد، بايد جانش را حفظ و اسرارش را فاش نمايد و اگر يقين حاصل كند كه با افشاي اسرار طبقهبندي شده فاجعه بزرگي رخ خواهد داد و باعث شكست و از بين رفتن جان، مال و ناموس بسياري از مسلمانان ميشود و مهمتر از همه باعث به خطر افتادن اساس اسلام و نظام اجتماعي ميشود (كه حفظ آن بالاترين اولويت بشمار ميرود) ميبايست اسرارش را حفظ كند و به حكم عقل و تبعيت از مصلحت اقوي و براي جلوگيري از فاجعه بزرگتر دفع ضرر كند و به خودكشي يا خودزني دست بزند.
عنوان نشريه :
فقه و تاريخ تمدن
عنوان نشريه :
فقه و تاريخ تمدن