روش‌شناسي تفسير سياسي قرآن

مقاله حاضر، در پي بررسي شاخصه‌هاي روش‌شناسي تفسير سياسي قرآن است. سؤال اصلي پژوهش، چيستي و ويژگي‌هاي روش‌شناسي اين نوع تفسير است. مدعاي مقاله اين است كه قرآن‌گرايان، با تغيير در روش‌هاي سنتي تفسير قرآن و با عرضه روش جديد، به فهم تازه‌اي از قرآن رسيدند كه متفاوت از قرآن‌پژوهان پيشين بود. اين فهم جديد، با تأكيد بر عقل‌گرايي، علم جديد تاريخ، اهداف و مقاصد قرآن، تعامل با واقعيت‌هاي سياسي ـ اجتماعي، پرهيز از احاديث ضعيف و عرضه نتايج پژوهش به زبان ساده براي توده مردم و نفي اجماع، شكل گرفت. حاصل پژوهش با اين شاخصه‌ها، نشان دادن اسلام اعتدالي و كارآمد در عرصه داخلي و نظام بين‌المللي است. اين مقاله بر اساس رويكرد تاريخ فكري‌، با الهام از روش استيوارت هيوز سامان يافته است.