پيش بيني آسيب بافت ريه از طريق بررسي پارامترهاي باليني و دزيمتريكي در بيماران مبتلا به سرطان پستان

Prediction of Lung Tissue Damage by Evaluating Clinical and Dosimetric Parameters in Breast Cancer Patients

سابقه و هدف: سرطان پستان شايع ترين سرطان در ميان زنان است. جلوگيري از آسيب به بافت هاي سالم به ويژه بافت ريه در پرتودرماني سرطان پستان اهميت دارد. در اين مطالعه جهت يافتن فاكتورهاي پيش بيني كننده با استفاده از پارامترهاي دزيمتريكي و باليني، وقوع آسيب در بيماران مبتلا به سرطان پستان پيش بيني شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 52 مبتلا به سرطان پستان در مراحل II و يا III، از بهمن ماه 1393 تا مرداد ماه 1394 تحت عمل جراحي ماستكتومي ويا ماستكتومي راديكال تغييريافته با دريافت 8 مرحله شيمي درماني در مركز انكولوژي و راديوتراپي مهديه همدان، مورد بررسي قرار گرفتند. طراحي درمان بيماران با دز 50 گري به حجم PTV در 25 جلسه انجام شد. احتمال آسيب به بافت ريه با استفاده از مدل لايمن محاسبه و سپس ارتباط آن با پارامترهاي دزيمتريكي و باليني بررسي شد و نهايتاً بر اساس نتايج به دست آمده مدلي مناسب جهت پيش بيني احتمال ايجاد آسيب به بافت ريه به دست آمد. يافته ها: نتايج نشان داد كه پارامترهاي MLD و IV19 ارتباط معني داري با احتمال آسيب به بافت ريه دارند. در مقابل پارامتر CLD ارتباط معني داري را با رخداد آسيب نشان نداد. براساس يافته ها مدلي از نوع univariate logistic regression جهت پيش بيني احتمال ايجاد آسيب به بافت ريه در بيماران مبتلا به سرطان پستان پيشنهاد شد. استنتاج: در طراحي درمان بيماران مبتلا به سرطان پستان پيشنهاد مي شود تا حد امكان پارامتر CLD جهت كاهش دز دريافتي ريه كاهش يابد. پارامترهاي اعتبارسنجي مدل ارائه شده نشان دادند كه اين مدل مي تواند تخمين خوبي از آسيب به بافت ريه هنگام پرتودرماني سرطان پستان ارايه دهد. بنابراين استفاده از اين مدل قبل از شروع پرتودرماني مي تواند منجر به كاهش آسيب ريه و افزايش كيفيت زندگي اين بيماران شود.

Background and purpose: Breast cancer is the most common type of cancer among women. In radiation therapy for breast cancer it is important to prevent damage to normal tissues particularly to lung tissue. In this study, we investigated the incidence of damage in patients with breast cancer by clinical and dosimetric parameters to identify the predictive factors. Materials and methods: An experimental study was carried out in which 52 patients with breast cancer (stages II/III) who had mastectomy and/or modified radical mastectomy and 8 cycles of chemotherapy were studied in Mahdieh Oncology and Radiotherapy Center from February to August 2015. Treatment planning was done for delivering 50 Gy dose to PTV in 25 fractions. The risk of damage to the lung tissue was calculated using the Lyman model and its relationship with clinical and dosimetric parameters was evaluated. Finally, based on the results, an appropriate model was obtained for predicting the risk of damage to the lung tissue. Results: The results showed that MLD and IV19 parameters were significantly associated with the risk of damage to lung tissue. In contrast, CLD parameter did not represent any significant relation with incidence of damage. Based on results, the univariate logistic regression model was proposed to predict the risk of damage to the lung tissue in breast cancer patients. Conclusion: In treatment planning of breast cancer a possible reduction in CLD parameter is suggested to reduce the lung absorbed dose. Validation parameters of the proposed model showed that this model could provide a good estimation of damage to the lung tissue during breast cancer radiotherapy. Therefore, using this model before radiotherapy can result in less lung injury and consequently enhance the patients’ quality of life.