عنوان مقاله :
تاثير مواجهه نيمه مزمن نانوذرات اكسيد مس در حضور نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم بر ماهي مدل
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Subchronic Exposure of CuO NPs in Presence of TiO2 NPs on Fish Model
پديد آورندگان :
منصوري، برهان داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮐﺮدﺳﺘﺎن - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران , ملكي، افشين داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮐﺮدﺳﺘﺎن - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﺤﯿﻂ، ايران , داوري، بهروز داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻫﻤﺪان - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮔﺮوه ﺣﺸﺮه ﺷﻨﺎﺳﯽ ﭘﺰﺷﮑﯽ، ايران , جواهري، علي داﻧﺸﮕﺎه ﮐﺮدﺳﺘﺎن - داﻧﺸﮑﺪه ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ - ﮔﺮوه ﺷﯿﻼت، ايران , شاهمرادي، بهزاد داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮐﺮدﺳﺘﺎن - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﺤﯿﻂ، ايران , محمدي، ابراهيم
كليدواژه :
آﺳﯿﺐﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﻓﺖ , آﺑﺸﺶ , ﺳﻢ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺤﯿﻄﯽ , ﻧﺎﻧﻮذره , ﮐﭙﻮر
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: مواجهه همزمان نانوذرات مي تواند آسيب هاي جدي به موجودات آبزي از جمله ماهي به دنبال داشته باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم بر سميت نانوذرات اكسيد مس بر آسيب شناسي بافت آبشش و كليه ماهي مدل در شرايط آزمايشگاهي مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، از يك غلظت غيركشنده نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم، دو غلظت غيركشنده نانوذرات اكسيد مس، دو غلظت تركيب نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم و نانوذرات اكسيد مس به همراه گروه شاهد استفاده گرديد. پس از 10 روز مواجهه با اين مواد، از بافت آبشش و كليه نمونه برداري شد. به منظور انجام مطالعه بافت شناسي كلاسيك، نمونه ها پس از آماده سازي به روش هماتوكسيلين– ائوزين رنگ آميزي شد.
يافته ها: مهم ترين آسيب هاي ايجاد شده در بافت آبشش شامل خميدگي تيغه هاي ثانويه، افزايش ترشح موكوس، افزايش به هم چسبيدگي لاملاهاي ثانويه، تلانژكتازي مويرگي و هايپرپلاژي بوده است. هم چنين آسيب هاي متسع شدن رگ هاي خوني، واكوئولاسيون، نكروز كانوني، دژنره شدن توبول ها، و افزايش ملانوماكروفاژها در بافت كليه ماهي كپور مشاهده شد.
استنتاج: ميزان شدت آسيب بافتي در حالت مواجهه همزمان نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم با نانوذرات اكسيد مس شديدتر از حالت مواجهه مجزاي نانوذرات بوده است.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Simultaneous exposure of nanoparticles can cause serious damage
to aquatic organisms including fish. The aim of this study was to investigate the toxicity effect of
subchronic exposure of copper oxide nanoparticles (CuO NPs) in presence of titanium dioxide
nanoparticles (TiO2 NPs) on the histopathology of gill and kidney tissues of fish model in vivo exposure.
Materials and methods: In this study, one non-lethal concentration of TiO2 NPs, two nonlethal
concentrations of CuO NPs, two concentrations of TiO2 NPs and CuO NPs mixture, and a control
group (no chemicals) were used. After 10 days of exposure to these materials, samples of gill and kidney
tissues were collected. In order to study classical histology the samples were prepared by hematoxylineosin
staining and the slides were photographed by optical microscopy.
Results: The damages caused in gill were as following: secondary curved blades, increased
mucus secretion, increase in the agglomeration of secondary lamellae, and aneurism and hyperplasia.
Also, blood vessels dilation, vacuoles, necrosis, focal tubule degeneration, and increase in melanomacrophage
were observed in kidney tissue of common carp.
Conclusion: The study suggested that toxic effects of CuO NPs on tissues of common carp in
the joint presence of TiO2 NPs were synergistic.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران