پمفيگوس ولگاريس لثه اي در بيماران جوان: گزارش موارد

Gingival Pemphigus Vulgaris in Young Patients: A Case Series

پمفيگوس ولگاريس يك بيماري اتوايميون و ناشايع پوستي مخاطي است كه شيوع آن 1 تا 5 مورد در هر 1 ميليون نفر و با ميانگين سني 50 سال گزارش شده است. در اين مطالعه 4 بيمار جوان(ميانگين سني 27/75 سال) مبتلا به پمفيگوس ولگاريس مورد بررسي قرار گرفتند. بيمار اول خانم 28 ساله با شكايت از زخم هاي متعدد دهاني بوده كه در بيوپسي صورت گرفته ،تشخيص پمفيگوس ولگاريس گذاشته شد و بعدازگذشت12 ماه از درمان هيچ ضايعه زخمي ديگري در ساير نقاط بدن مشاهده نشد. بيمار دوم خانم 23 ساله با شكايت پوسته ريزي لثه فاسيال فك بالا و پايين بودكه در بررسي آسيب شناسي ضايعات دهاني پمفيگوي ولگاريس شناخته شد و در پيگيري 11 ماهه پس از درمان ضايعات زخمي كه فقط در دهان بود بهبود يافته بود.بيمار سوم خانم 30 ساله با نماي ژنژويت دسكواماتيو و زخم هايي كه منحصراً در دهان بود نيز پمفيگوس و لگاريس تشخيص داده شد بعد از پيگيري 12 ماهه از درمان ضايعات دهاني كنترل شده بود و زخمي در ساير نقاط بدن ديده نشد. بيمار چهارم خانم 30 ساله با زخمهاي شديد دهاني كه آن هم مرتبط با پمفيگوس ولگاريس بود، ولي در بررسي 11 ماهه علي رغم درمان بيماري پيشرفت كرده و زخم ها و تاول هاي وسيعي در تمام بدن بيمار مشاهده شد. پمفيگوس ولگاريس بيماري بسيار مهمي است و در صورت عدم درمان، بيماري پيشرفت مي كند. ضايعات دهاني از اولين علايم اين بيماري هستند و از آن جايي كه نماي باليني اين ضايعات زخمي اختصاصي نمي باشد، نيازمند انجام بيوپسي و تشخيص زود هنگام هستند.

Pemphigus vulgaris is an autoimmune and rare mucocutaneous disease with outbreak of 1 to 5 patients per 1 million people. The average age at onset of disease is usually 50 years. In this study four young females (mean age: 27.75 years) with pemphigus vulgaris are presented. The first patient was a 28-year-old female complaining from various oral sores. She was diagnosed with pemphigus vulgaris based on biopsy. After treatment for 12 months, no sores were seen in other parts of her body. The second case was a 23-year-old woman with facial desquamation of upper and lower jaws. In pathology of oral lesions the diagnosis of pemphigus vulgaris was made and within 11 months follow-up after treatment, only the oral sores improved. The next patient was 30 years of age who had desquamated gingivitis and exclusive oral sores. She was also diagnosed with the same disease. After 12 months follow-up, oral lesions were controlled and no sores were seen in other parts of the body. The last case was a 36-year-old female with severe sores in the mouth associated with pemphigus vulgaris. But within 11 months of follow-up, despite treatments, the disease developed and large sores and blisters were seen throughout her body. Pemphigus vulgaris is a serious disease that can lead to death if left untreated. The oral lesions are the first symptoms of this disease, but the clinical appearance of these lesions are not sores, therefore, biopsy and early diagnoses are required to prevent further complications.